Het is nog maar heel kort geleden, 31 oktober 2017… De stichting Refo500 met vele organisaties en kerken heeft na jaren van voorbereiding prachtige tentoonstellingen, conferenties en bijeenkomsten georganiseerd. Herdenking van 500 jaar hervorming. Overal is in herinnering geroepen hoe een moedige monnik aan de slotkapel in Wittenberg zijn 95 stellingen sloeg. Dat was tenminste een daad! Die Luther, een man uit duizend…! Alleen Luther?! Luther was een instrument in de hand van God tot een herleving als uit de doden. Dit herdenken was vanwege een gedenkwaardig feit uit het verleden met een boodschap voor vandaag en een wens voor de toekomst. Iedereen kijkt met er genoegen op terug, wat ontbrak er nu nog aan?!

En dan zomaar opeens, ligt het openbare leven stil. Zomaar midden in de week. Is er iets ernstigs gebeurd? Zou de koningin… Is het soms een kerkelijke feestdag? Nee, het is een voluit wereldse feestdag, maar wel met religieuze trekjes. Maar hoe kan dat dan? Er is een besloten dat deze dag als nationale feestdag mag worden aangemerkt. Want vandaag wordt in een megastadion op eigen bodem een beslissende finale gespeeld. Naar deze dag hebben veel mensen uitgekeken! De media staan op scherp om maar niets te missen. De detailhandel verwacht een laatste omzetboost, niet in het minst door de oranje feestartikelen. Iedereen is er klaar voor, wat kan er nu nog mis gaan?!

Op een eenzaam landgoed in ons land, ligt het openbare leven ook stil, regelmatig. Is de bewoner op vakantie, of naar het stadion? Of heeft door een economische crisis de werkeloosheid toegeslagen? De woonkamer is leeg, de slaapkamer ook. Toch is daar een stem… Het klinkt niet opgewekt, ook niet feestelijk, maar wel aanhoudend, schuldbelijdend en –wonderlijk– ook gelovig. Als een Daniël in zijn bidvertrek ligt daar een christin in de binnenkamer op de knieën, te worstelen met God. Daar klinkt het: „Wij hebben gezondigd, wij zijn goddeloos geweest. O Heere, (…) laat toch Uw toorn en Uw grimmigheid afgekeerd worden.” Daar is een bede om Gods genade. Iedereen gaat er aan voorbij, maar wat is er beter dan dit?!

Op eenzame hoogte in ons land, drijft een kleine stip voorbij, voortgedreven door de wind. Wat zou het zijn? Is het op de radar te zien? Nee, ach, wie slaat er nu acht op een luchtballon in de hoogte. Maar kijk eens! Langzaam zakt hij, al lager en lager komt hij. En dan is daar verbijstering en ontzetting! Verschrikt gaan de spelers naar de kant, want daar, midden op dat speelveld, daar landt een luchtballon. Aan de mand is een groot doek gespannen met een boodschap in 95 letters. In de mand staat een man, hij roept ook die boodschap van 95 letters: „Jesus began to preach, Repent: for the kingdom of heaven is at hand.” (Jezus vermaant: Bekeert u en gelooft het Evangelie). Iedereen ziet het, wat zal de uitwerking zijn?!

Een ogenblik is het stil. Ook stil in het hart van de man: „Wat zal een nietig mens mij doen?” Daar blijft het stil… Op het veld gaat de stilte over in geschreeuw. De ene balt zijn vuist, de ander slaat op zijn borst. Het woord van God zal doen wat Hem behaagt. Autochtoon en allochtoon twitteren de boodschap over de wereld. Cameraploegen verspreiden ongedacht de boodschap live en zichtbaar over de wereld. Breaking news, dat was het ook in 1517! Er is niets nieuws onder de zon. Die ene Naam was, is en blijft eeuwig. Zijn komst schenkt leven aan een herdenking, zalige rust op een feestdag, gebedsverhoring in de binnenkamer en heilsboodschap aan alle volken en talen. Iedereen weet het, het is vóór Hem of tegen Hem.