Leven ds. Vinogradsky beïnvloed door twee vrouwen
Het leven van ds. Daniil Michalovitz Vinogradsky is sterk beïnvloed door twee vrouwen: zijn moeder en zijn vrouw. „Als zij anders geweest waren, zou ik ook anders zijn.”

Dat zei de Oekraïense predikant vrijdagavond tijdens de presentatie van het boek ”Staande gebleven”, een beschrijving van zijn leven. Uitgever René Heij van De Banier overhandigde het eerste exemplaar aan de 95-jarige Vinogradsky. Het tweede was voor schrijver Jaap van der Boon uit Kollumerzwaag. De bijeenkomst in het auditorium van het RD-gebouw in Apeldoorn trok ongeveer 150 belangstellenden.
Ds. Vinogradsky is een van de bekendste predikanten uit de voormalige Sovjet-Unie. In het begin van de oorlog in Oekraïne is de familie Vinogradsky vanuit Zjitomir naar Nederland gevlucht en woont de predikant bij zijn dochter Katja Ploeg-Vinogradskaya in Genemuiden. Tijdens de bijeenkomst zorgde de familie Ploeg-Vinogradsky voor muzikale intermezzo’s.
In een toespraak na de presentatie zei ds. Vinogradsky dat hij bijna hoogmoedig zou worden door het boek en de woorden van die avond. Hij vervolgde met een tekst uit Lukas 17:10: „Wij zijn onnutte dienstknechten; want wij hebben maar gedaan hetgeen wij schuldig waren te doen.”

De Oekraïense baptistenpredikant vertelde gepassioneerd dat twee vrouwen in zijn leven heel belangrijk geweest zijn: zijn moeder en zijn vrouw. „Mijn moeder leerde ons bidden, Bijbellezen en naar de kerk gaan. Toen ze op school zeiden dat er geen God is, wist ik dat het anders was.”
Diploma
Tijdens zijn middelbare schooltijd kreeg ds. Vinogradsky het moeilijk. Eens werd hij voor een zaal vol studenten het podium op geroepen met de vraag het geloof in God op te geven. „Ga je God verloochenen?” vroegen ze. Hij antwoordde: „Nee.”
Dat kreeg een staartje. De directeur van de school vroeg hem in zijn kantoor te komen. De man zei dat hij geen diploma kon krijgen als hij zo bleef. Hij vroeg Vinogradsky een brief te schrijven waarin hij zou aangeven dat hij niet naar de kerk zou gaan tot hij het diploma had. „Ik vond het voorstel niet zo slecht en heb thuis een brief geschreven. Die liet ik aan mijn moeder lezen. Zij ging op de knieën. Ik voelde dat het niet goed was, verscheurde de brief en ging ook op mijn knieën. Dat gebed van mijn moeder is me mijn hele leven bijgebleven. Op 11 juli 1950 werd ik gedoopt in de rivier in plaats van dat ik mijn diploma in ontvangst kon nemen.”
Zijn vrouw Raïsa, die in 2007 overleed, heeft eveneens veel voor hem betekend. „Ik wist dat ik het als voorganger heel moeilijk zou krijgen. Mijn vrouw zei bereid te zijn om haar man op te offeren in de dienst van de Heere en ze zegende me. Ze kwam nooit met een woord van verwijt, maar ondersteunde me, ook al had ze het moeilijk.”
Ds. Vinogradsky heeft al ongeveer 35 jaar contact met Nederland. Dick van den Noort, oud-voorzitter van Kom over en help, vertelde dat hij ds. Vinogradsky in 1990 voor het eerst ontmoette. Het is hem bijgebleven dat de predikant met hen in gebed ging voordat ze met de auto naar Zjitomir vertrokken.

Van den Noort zei dat er in die tijd veel nood was in Oekraïne en dat vrachtwagens uit Nederland hun spullen in een grote loods in Zjitomir konden lossen, waarbij ze werden opvangen door ds. Vinogradsky. Later gingen er Nederlandse jongeren naar de Oekraïense gemeente om er in de zomer jeugdkampen te leiden. Daaruit zijn diverse huwelijken voortgekomen. Hij wees erop dat ds. Vinogradsky verdrukking, vervolging en verdriet heeft meegemaakt, maar dat het geen deuk sloeg in zijn vertrouwen op God. „Dat is sterker geworden.”
Hij herinnerde de aanwezigen eraan dat de Oekraïense predikant nog steeds bezig is. Elke dag verschijnt er een meditatie die hij rondstuurt. Deze week gaat het over de Tien Geboden.
Kees Duifhuizen, oud-docent van Driestar Hogeschool in Gouda, is ook bij ds. Vinogradsky in Zjitomir geweest. Hij noemde de vrouw van de predikant „een leesbare brief van Christus” en gaf aan dat ze velen tot Christus geleid heeft. Ook verzorgde ze met veel liefde de wonden van stervenden.
Werkweek
Ds. Vinogradsky logeerde in 1991 bij hem. De predikant maakte een tournee door Nederland. Hij kwam ook op de Driestar, sprak de studenten toe en vroeg hen om voor een werkweek naar Oekraïne te komen. Het volgende jaar kwamen er 72 studenten met een bus. De werkweken zijn tot 2020 gebleven. Nederlanders hebben ook de totstandkoming van een christelijke school in Zjitomir gesteund.
Schrijver Van der Boon vertelde in een vraaggesprek met René Heij dat het idee voor het boek ontstond nadat hij een interview met ds. Vinogradsky in de krant gelezen had. Hij is acht keer in Genemuiden geweest om de predikant te interviewen. Hem is met name bijgebleven dat ds. Vinogradsky zich goed verdiept had in het atheïsme toen hij in de gevangenis zat en dat hij altijd veel aandacht had voor muziek en voor de jeugd in zijn gemeente.
Van der Boon vroeg of er spoedig een uitgave van de biografie in het Oekraïens op de markt kon komen. Heij: „Er is al één exemplaar in het Oekraïens gereed. Dat kunnen er meer worden.”