”Jesca” vertelt het trieste verhaal van een jonge vrouw die ongepland zwanger raakt en niet in staat is haar kindje op te voeden. Er is een man, maar die is totaal ongeschikt om voor het kind te zorgen. Jesca staat er dus alleen voor. Gelukkig treft ze in het verhaal aardige –christelijke!– mensen, die haar helpen. Haar zoontje vindt onderdak bij een pleegmoeder. Ondanks alle steun blijft Jesca echter geplaagd worden door spoken uit haar verleden en maakt ze keer op keer de verkeerde keuzes. Daardoor belandt ze opnieuw in de handen van een onbetrouwbare man en lijkt een doemscenario onafwendbaar.

Het is duidelijk dat Selles veel weet van de wereld waarin haar hoofdpersoon zich bevindt

Het is duidelijk dat Selles veel weet van de wereld waarin haar hoofdpersoon zich bevindt. Selles is zelf pleegmoeder van vijf kinderen. Soms typeert ze een personage in een paar rake bewoordingen, bijvoorbeeld een van de cliënten in een instelling waar Jesca korte tijd verblijft. „Lora knikt alleen maar en loopt dan snel haar kamer weer uit. Achterstevoren, zoals ze binnen is gekomen. Lora is raar. Heel raar.”

Jesca is als kind beschadigd, waardoor ze nu een onzekere jonge vrouw is die het niet kan geloven dat een ander om haar geeft. In treffende passages schetst Selles het trieste leven van Jesca in een wereld waar ze moeilijk mee kan komen. „Lezen heeft ze altijd al het moeilijkst gevonden op school. In groep 8 stond er op haar rapport dat ze AVI 4 gehaald had. Ze had echt haar best gedaan, maar het lukte gewoon niet.”

Abortus

Selles snijdt in haar debuutroman stevige thema’s aan. Het gaat over een gebroken gezin, over jeugdtrauma’s, over abortus, over huiselijk geweld, over suïcide. Dat zijn veel en grote thema’s voor één roman. De uitwerking blijft daardoor oppervlakkig. Er gebeurt te veel voor het korte bestek van 312 pagina’s: een abortus, uithuisplaatsing, opname in een kliniek, een episode met een loverboy.

Je zou meer willen weten over wat er precies gebeurd is in Jesca’s jeugd

Beter was het geweest als Selles minder thema’s had aangesneden, maar meer de diepte in was gegaan. Je zou bijvoorbeeld meer willen weten over wat er precies gebeurd is in Jesca’s jeugd. Er lijkt sprake te zijn geweest van misbruik door haar vader, maar dat weet de lezer alleen door een flashback van Jesca’s moeder Nora, de tweede verhaallijn van dit boek. Hoe Jesca zich er nu over voelt, wordt niet duidelijk. Terwijl het onverwerkte trauma wel haar keuzes in het nu beïnvloedt. Haar personage krijgt hierdoor te weinig diepgang.

Ook de stijl overtuigt jammer genoeg niet. Niet altijd komen de beschrijvingen van Jesca geloofwaardig over. Ze is een meisje dat moeilijk leert, maar haar gedachten gaan soms wel heel snel. Te gauw is ze bij een conclusie. „Wat is ze Doortje en Jurre veel dank verschuldigd. Ze zijn er voor haar, elk moment dat ze hen nodig heeft. Ze hebben haar niet laten vallen, ondanks haar vlucht en haar gemene woorden.”

Goede afloop

Het verhaal is geschreven in personaal perspectief: afwisselend vanuit Jesca en vanuit Nora. Soms staat er echter opeens een zin die onmogelijk vanuit hun gezichtspunt gezegd kan worden; Selles gaat dan opeens over op een ander perspectief. Bijvoorbeeld als Jesca in de verte haar broer Tom ziet staan, met wie ze lang geen contact heeft gehad. „Wie heeft Jesca gezien? Waarom is ze zo ontredderd?”

Concluderend: ”Jesca” is een roman over belangrijke thema’s, die helaas niet de hoofdprijs krijgt om zijn literaire kwaliteiten. Maar ook al is ”Jesca” niet bijzonder goed geschreven, toch raak je als lezer betrokken op de lotgevallen van de jonge vrouw en hoop je tot op de laatste pagina op een goede afloop. Mooi ook is de christelijke hoop die zich in de roman laat vatten in de woorden van het lied ”Ik zal er zijn” van Sela.

Dit boek biedt een inkijkje in een wereld die ver van veel (reformatorische) mensen af zal staan. En dat is de waarde ervan.

Jesca, Nieske Selles-ten Brinke; uitg. Sestra; 312 blz.; € 24,99