De destijds 16–jarige Nico Bodemeijer had geen racistische motieven toen hij in 1983 in Amsterdam de 15–jarige Antilliaan Kerwin Duinmeijer doodstak. Dat zei Bodemeijer woensdag in het tv–programma Profiel van de Humanistische Omroep.
In de nacht van 20 augustus 1983 kreeg Duinmeijer bij een snackbar in de Amsterdamse binnenstad ruzie met twee skinheads, onder wie Bodemeijer. Tijdens het gevecht dat volgde stak Bodemeijer de Antilliaanse Duinmeijer met een mes. Duinmeijer overleed enige tijd later in het ziekenhuis door bloedverlies.
De zaak veroorzaakte in het hele land veel opschudding vanwege het vermeende racistische motief. Bodemeijer zou tijdens de ruzie „vuile nikker" hebben geroepen, en zou bij de politie hebben verklaard dat hij stak omdat Duinmeijer „vies" had gekeken.
Bodemeijer: „Dat is flauwekul. Duinmeijer was met vier vrienden, die ons uitdaagden. De vriend met wie ik was reageerde daarop, ik probeerde het te sussen." Toen dat niet lukte liep Bodemeijer een naburig café binnen en leende een mes van een daar aanwezige vriend.
In de knokpartij die volgde zegt Bodemeijer te hebben gestoken. „Maar ik wist niet eens of ik hem geraakt had. Het was niet de bedoeling hem dood te steken."
Bodemeijer werd door de rechtbank veroordeeld tot 5 jaar jeugd–TBS. De rechter achtte racisme niet bewezen als wezenlijk motief voor Bodemeijers daad.
In de commotie na het incident kreeg ook een Amsterdamse taxichauffeur veel kritiek, omdat die geweigerd had Duinmeijer in zijn wagen vanaf de Dam naar het ziekenhuis te brengen. De ambulance liet vervolgens te lang op zich wachten om de gewonde jongen te kunnen redden.
Een groep vrienden en bekenden van Duinmeijer organiseert elk jaar een herdenkingstocht van de Dam naar het standbeeld Mama Baranka in het Vondelpark. Dat beeld is opgericht ter nagedachtenis aan Duinmeijer. Deze tocht staat in het teken van de strijd tegen racisme.