Op de eerste vakantiedag na Kerst zaten we ontspannen aan het ontbijt toen de telefoon ging: ambulancevlucht. De andere piloot is ziek, dus of ik kon vliegen. Het werden uiteindelijk twee bestemmingen. Ik was de hele dag aan het vliegen. Omdat er op de heenweg alleen een medische begeleider meeging, was er mooi extra ruimte beschikbaar voor rijst en voorraden. Door de droogte afgelopen maanden zijn veel oogsten namelijk mislukt. Op deze manier werd de vlucht optimaal gebruikt.

De patiënt die ik moest ophalen was een zieke baby, net zo oud als onze Ruben. Onderweg naar de stad begon de moeder ineens te huilen, omdat de baby slap leek te worden in haar armen. De begeleider reageerde snel en nam de baby over. Ik schrok enorm, het zal toch niet…! Een stil gebed voor dit jonge leven steeg op. Gelukkig kwam de baby weer bij. Veilig landden we even later in de stad. Moeder en baby werden snel naar het ziekenhuis gebracht.

Jammer van mijn vrije dag en de klusjes die op de planning stonden, maar ik was dankbaar voor wat ik mocht doen. Dan maar de vakantie een dag later beginnen. De volgende dag was het ontbijt net klaar toen de telefoon ging: ambulancevlucht! Zucht. Het wordt wel een heel flexibele vakantie zo!

Joop van Weele is MAF-piloot in Suriname.