Het beste recept voor zwartkijkers en terugkijkers
Je kunt naar iets uitkijken, maar ook tegen dingen opzien. We zijn op de ene of andere wijze altijd met morgen bezig. Dat uitkijken naar iets kan blij maken, maar het kan ook beklemmen.
Vandaag doemen van alle kanten rampscenario’s op. We worden belaagd door vogelgriep, blauwtong, tijgermug, ondraaglijke hittegolven, zware orkanen, grote overstromingen, langdurige droogte, vuurwerkbommen en cyberaanvallen bedoeld om nutsbedrijven plat te leggen. Erger nog is de dreiging van een Derde Wereldoorlog en zijn de uitbarstingen van waanzinnig wreed geweld, de onuitroeibare lust tot vernietigen, doden en verminken.
Als de diepste roerselen van een donker hart loskomen…, als de demonen losbreken…, als de remmen losschieten…, dan moeten we vrezen.
Er zijn scherpe politieke tegenstellingen, bloedige oorlogen, torenhoge spanningen. Er zijn boevenstaten, gruwelstaten, angststaten. De wereld is een ziedende kookpot. Het wringt op alle terreinen. We lijken gevangen in het web van „de vader der leugenen”, die zich gedraagt als heer en meester. En toch durft Paulus te schrijven dat God, de Vader, álles aan Zijn Zoon onderworpen heeft (1 Korinthe 15:27). Het is een woord, ontleend aan Psalm 8, dat hij toepast op Christus, die Zijn strijd gestreden heeft en als Overwinnaar triomfeert.
In Lukas 2 lezen we over de keizer van Rome die zich verbeeldt oppermachtig te zijn, maar slechts pion is op Gods schaakbord. Hij is niet meer dan Diens loopjongen om de Koning der koningen naar Bethlehem te leiden. Hem is uiteindelijk alle macht in hemel en op aarde gegeven. De geschiedenis wentelt niet zin- en doelloos voort, Christus voert haar door diepe ravijnen en langs ijzingwekkende afgronden naar haar finale bestemming. Deze wereld begon niet door een oerknal en zal ook niet eindigen door een atoomknal, maar loopt uit op het Koninkrijk van God.
Het Evangelie van Jezus Christus is het beste recept voor zwartkijkers en terugkijkers, voor mensen zonder idealen en in nameloos verdriet. In de handen van de Heilige Geest maakt het ons tot uitkijkers. We verwachten met Petrus geen ”doomsday” (totale catastrofe) maar ”Lord’s Day” (nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, 2 Petrus 3:13). We zijn mensen met perspectief.
Er verschijnen aan de lopende band lijvige rapporten over elk denk- en ondenkbaar onderwerp. Je kunt je ogen er scheel aan lezen. Defensiespecialisten en veiligheidsexperts sporen ons aan om voldoende voorbereid te zijn op catastrofes, erger dan een asiel- en een kabinetscrisis. Maar wij moeten van Christus zijn – veiliger dan bij Hem kunnen we ook in 2025 nooit zijn.