Zij ging erheen met een stevige opdracht die de Tweede Kamer haar had meegegeven: zorg dat de vestiging in Heerlen een volwaardig streekziekenhuis blijft. Dat blijkt niet haalbaar. Missie mislukt, kortom.

De achtergrond van de casus Zuyderland is bekend. Om te voldoen aan de kwaliteitsnormen van de medische beroepsverenigingen en om het hoofd te bieden aan het steeds nijpender wordende personeelstekort zijn ziekenhuizen al jaren verwikkeld in een ingewikkeld concentratieproces. Vitale afdelingen worden daarbij samengevoegd, overgeheveld of sluiten de deuren. Daar zijn argumenten voor, en zorgbestuurders proberen die over te brengen aan patiënten; zo goed en zo kwaad als het gaat.

Ook politici staan daarbij voor een ingewikkelde taak, behalve als ze tot een partij behoren die langs de zijlijn staat. In dat geval kunnen ze kunnen vrijuit „schande, schande” roepen vanuit onderbuikgevoelens.

Agema was in haar tijd als Kamerlid een van de politici die dat “schande-schande-spelletje” met verve speelde. Nu zij op het pluche is beland, verandert haar toon. Dat maakt nieuwsgierig naar de inhoud van de zorgparagraaf in het volgende PVV-verkiezingsprogramma. Wordt die geschreven in de geest van minister of van Kamerlid Agema?

Maar wat de nieuwsgierigheid nog meer prikkelt, is de vraag hoe de Tweede Kamer verder gaat met de kwestie Zuyderland. Via de media deed ziekenhuisbestuurder David Jongen daarover een heldere oproep. In de vitale functies waar de inwoners blijvend aanspraak op moeten kunnen maken –de behandeling van chronische ziekten, hartfalen en COPD– blijft het Zuyderland voorzien, beloofde hij. Maar zeer terecht voegde hij daaraan toe dat een Tweede Kamer die echt iets wil betekenen voor de gezondheid van de inwoners van de Mijnstreek, door een veel bredere bril naar het dossier moet kijken. Concreet: de gezondheidsachterstanden in de regio, veelal veroorzaakt door de lage sociaaleconomische status van de inwoners, zijn enorm. Maar het wegwerken daarvan is primair een zaak van preventie, van investeren in een gezonde leefomgeving en van het voeren van een goed, sociaal beleid.

Er is werk aan de winkel, kortom, maar in de Tweede Kamer is Jongens boodschap overduidelijk nog niet geland. Integendeel, na het laatste debat over de ziekenhuiskwestie regende het moties die Agema aanspoorden zich tot in detail te blijven bemoeien met de koers van het ziekenhuis. SP, GL-PvdA en CDA; ze deden er naar hartenlust aan mee.

Die door rancune gedreven politiek moet stoppen. Die is desastreus en beschamend en levert de Limburgers weinig op. De kwestie Heerlen stelt de PVV daarom voor boeiende uitdagingen. Maar die partij niet als enige; zij geeft ook de andere partijen in de Tweede Kamer volop huiswerk mee.