„Alle religies zijn wegen naar God. We zijn allemaal Gods kinderen.” Wie een beetje thuis is in de rooms-katholieke theologie, kan de woorden die paus Franciscus vrijdag uitsprak voor een interreligieuze groep jongeren in Singapore best plaatsen.
De bisschop van Rome hield zich keurig aan het boekje: de Catechismus van de Katholieke Kerk . Die beschouwt „al wat men in de godsdiensten aan goeds en aan waarheid kan vinden” als een geschenk van God, Die „ieder mens verlicht, opdat Hij uiteindelijk het leven geeft”. Wie zonder schuld het Evangelie van Christus niet kent, maar met een oprecht hart God zoekt, kan volgens het leerboek toch „het eeuwig heil verwerven”.
Maar daarmee is niet alles gezegd. De woorden van de 87-jarige paus, die sterk ruiken naar alverzoening, zijn een barometer die haarfijn laat zien dat de Rooms-Katholieke Kerk nog altijd geestelijk in zeer zwaar weer verkeert. Dat de leider van 1,3 miljard rooms-katholieken zó relativerend over de Weg tot redding spreekt, stuit velen –en gelukkig ook binnen de kerk van Rome– terecht tegen de borst. De uitspraak van Jezus Christus dat Hij de enige Weg tot behoud is, zonder Wie niemand tot de Vader komt, is niet voor tweeërlei uitleg vatbaar. Ook niet door een kerk of apostolische ‘opvolger’ van Petrus.
Tegelijk is het goed dat de Rooms-Katholieke Kerk niet langer met de vinger alleen naar zichzelf wijst als het gaat om de klassieke uitspraak dat er „buiten de kerk geen redding” is. Niet langer lijken alle heilswegen naar Rome te lopen. Katholieke missionarissen brachten in de zevende eeuw het Evangelie van de vergeving van zonden naar ons land. Daaraan hebben we enorm veel te danken. Laat de kerk van Rome blijven vasthouden aan de boodschap dat er alleen heil in Christus is. Want er is onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden.
De erfgenamen van de Reformatie moeten er ondertussen wel voor waken dat ze meewarig de woorden van de paus tot zich nemen of rustig achterover leunen. Misschien doet het hun nauwelijks nog pijn dat de moederkerk, waar ze vijf eeuwen geleden uit voortkwamen, het getuigenis van Christus voor de wereld zo verdonkeremaant. Omdat de Bijbel glashelder spreekt over mensen die eeuwig verloren gaan als ze Hem niet persoonlijk leren kennen als hun Borg en Zaligmaker. En dat God niet wil dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen. Het is de vraag of die woorden altijd even helder klinken van protestantse kansels.
Deze kostbare boodschap geldt voor moslims, hindoes, boeddhisten en atheïsten in het buitenland, maar net zo goed voor kerkmensen in Nederland.
