Op 21 juli was het 55 jaar geleden dat Neil Armstrong en Edwin (Buzz) Aldrin voet op de maan zetten en daar ruim twee uur rondwandelden. In 1972 bleven enkele astronauten zelfs drie dagen buiten hun capsule en reden ze met een elektrisch voertuig over de maan.
„Laat je niks wijsmaken”, zeggen complotdenkers. Twintig procent van de Amerikanen gelooft niet dat er ooit iemand op de maan is geweest. Intelligentie en geleerdheid zijn geen obstakels voor complotdenkers. Grote verbazing wekte Thierry Baudet vorig jaar bij de Algemene Beschouwingen in de Tweede Kamer. Uitgedaagd door Geert Wilders, verontschuldigde de Forumleider zich. Hij was ten tijde van de landing van Apollo-11 niet op de maan, dus kon hij niet „controleren of het wel of niet gebeurd is, maar”, vervolgde hij, „ik vind het een zeer onwaarschijnlijk verhaal.” Daarop riep Wilders: „Volgens mij bent u al vrij ver op weg naar de maan.” Grote hilariteit in de zaal.
Ruimtevaarder Aldrin deed het anders. Hij gaf een maanlandontkenner letterlijk een oorvijg. Je denkt: de feiten liggen er. Die zijn onweerleg- en onbetwistbaar. Paranoïde complotdenkers laten zich echter door niets en niemand overtuigen. Er lopen ook nog steeds lieden rond die de Holocaust glashard een mythe noemen.
Inmiddels dromen NASA en Elon Musk hardop van Mars en Jupiter. En niet alleen zij. Er is een ruimtewedloop gaande. Het gaat om meer dan verkenning en jacht op mineralen. Militaire en politieke belangen staan op het spel. Mars ligt weliswaar 150 keer verder weg dan de maan, maar is bereikbaar. Er wordt al gesproken van kolonisatie. We exporteren onze beschaving. Als de aarde onbewoonbaar is geworden, wordt Mars het volgende sloopproject. Een Marsmannenkolonie. Je moet wel minstens miljardair zijn om een verhuizing te bekostigen.
Aan de ruimtevaart danken we onze GPS, telecommunicatie en meer. Maar toch blijf ik sceptisch. Op de maan bevindt zich inmiddels 200.000 kilo achtergelaten vuilnis: vlaggen, rakettrappen, robotwagentjes. En hoeveel ruimteschroot zweeft er niet in het heelal?
De maan is een leerzaam object, maar daarvoor hoeven we er niet naartoe; begin in je Bijbel. Je leest er van welke grote betekenis de maan is. Ze kent haar baan en blijft daarin. Wij zijn ons eigen spoor allang bijster. Daarom menen we ook dat de maan van ons is, maar ze is van God. Ze is Zijn dienares. Bij Jezus’ wederkomst komt alles in beweging. Ook de maan. Daarna is ze niet meer nodig. Gezegend de mens die zich maanwijs laat maken.
