Onze nationale gouden-, zilveren- en bronzenplakkenteller maakt deze zomer overuren. Natuurlijk zeg ik niet hardop dat sport me niet boeit. Zelfs de olympiade niet. Jammer voor de 275 Nederlandse deelnemers in 34 onderdelen. Voor je het weet heet je sporthater en word je verdacht van betrokkenheid bij brandstichting en het doorknippen van glasvezeldraden om de Spelen te frustreren. Van mij geen commentaar op de miljarden verslindende olympiade. Dat die 45.000 gendarmen, 10.000 militairen en 2000 particuliere beveiligers een beetje haaks staan op de leus dat sport verbroedert… Het zal.

Wat is eigenlijk het nut van lichamelijke oefening? Vraag het Paulus. Hij noemt die niet zinloos, maar je hebt meer aan geestelijke exercitie.

Zelf beoefende ik als jongeling de zwemsport. Ik deed mee aan wedstrijden zonder ooit in de prijzen te vallen. Wellicht omdat ik altijd tegen de stroom in zwom met een –volgens de coach– te diepe waterligging. Men dacht dat ik spijkers op laag water zocht. Steevast tikte ik hijgend, puffend en krakend als een oude stoommachine als laatste aan bij de finish, die dan al een uur gesloten en opgeruimd was. Gelukkig zwommen wij niet in het open riool dat Seine heet. Volgens de NRC werden de zwemmers daar door de sterke stroming op één hoop geworpen en buitelden ze over elkaar heen. Een grote onoverzichtelijke knoop van armen en benen spoelde aan, waarbij niemand meer wist wat van wie was.

De Tour kunnen we gevoeglijk afvinken. Wielrennen is de gevaarlijkste van alle sporten geworden. Buik tegen rug kronkelen de renners als een kudde geiten de berg op, om even later als een onbeheersbare waterval neerwaarts te storten. Valpartijen, al dan niet met dodelijke afloop, zijn geen uitzondering.

Paulus leefde en werkte in het Griekenland van de sport. Hij houdt geen tirades tegen sport en sportverdwazing. Zou het geholpen hebben? Handig gebruikt hij beelden en woorden ontleend aan dat bedrijf om het Evangelie te verkondigen. Hij vergelijkt zichzelf met een hardloper. De genadeboodschap had en heeft haast. De vraag dringt wie en wat prioriteit heeft in ons leven. De Australische hockeyer Matt Dawson brak een vinger. Gips betekende dat hij de Spelen zou missen. Hij koos voor amputatie van het lichaamsdeel. Een christen kan hiervan leren. Wie wil winnen moet keuzes maken en een ijzeren discipline, een groot doorzettingsvermogen en volle toewijding hebben. Waar gaan wij voor en hoe staat het met onze geestelijke training? „Oefen uzelf in godsvrucht.”