Als procesoperator bij Shell werkt Corné Huisman (27) uit Sliedrecht regelmatig op zondag. In zijn kerkelijke gemeente begrijpt niet iedereen dat. Jammer, vindt hij. „Zaken liggen nu eenmaal niet zo zwart-wit.”
In blokken van tien weken werkt Huisman, lid van de christelijke gereformeerde kerk Eben-Haëzer in Sliedrecht, ongeveer op zes zondagen. „Ik werk dan een dagdeel”, licht hij toe. „De ene keer in de ochtend, de andere keer in de avond. Alle medewerkers draaien in het rooster mee.”
De fabriek waar Huisman al bijna zeven jaar werkt –een van de locaties van Shell in Moerdijk– produceert het ontsmettingsmiddel ethyleenoxide. Het goedje zit in verschillende producten, waaronder in ruitenwisservloeistof en shampoo.
Tijdens een werkdag houdt Huisman nauwlettend veertien schermen in de gaten. Elk scherm controleert een aspect van het productieproces. „Als ik bijvoorbeeld zie dat de temperatuur te snel stijgt of de druk al te zeer toeneemt, stuur ik dat bij.”
„Ik kan mijn niet-kerkelijke collega’s over het geloof vertellen, ook op zondag” - Corné Huisman, procesoperator
Hij vergelijkt zijn werk met dat van een huisarts. In de meeste gevallen is er niets ernstigs aan de hand en kan hij het probleem zelf oplossen. Als de zaak echter te gecompliceerd wordt, en het Huisman niet lukt om bij te sturen, komt er een specialist aan te pas. „Ik roep dan de hulp in van een van de deskundigen. Die weten altijd wel raad.”
Huisbezoek
Toen Huisman na zijn mbo-studie procesoperator in Bergen op Zoom bij Shell solliciteerde, wist hij dat werken op zondag een vereiste was. „Ik heb daar serieus over nagedacht. Maar dit werk is nu eenmaal nodig op zondag. Ethyleenoxide is explosief spul en het is moeilijk om te maken, daarom kan het werk niet zomaar worden stilgelegd. Je hebt alleen al drie dagen nodig om het proces veilig af te schakelen en vervolgens weer drie om het op volle toeren te laten draaien.”
Niet iedereen binnen zijn kerkelijke gemeente begrijpt zijn keuze om op zondag te werken. Zo kraken de ambtsdragers hier tijdens het huisbezoek weleens een kritische noot over. Huisman: „Ik leg dan uit waarom zondagswerk in mijn geval nodig is. Ik heb de ouderling niet op andere gedachten weten te brengen, maar de diaken kon mijn keuze uiteindelijk wel begrijpen.”
Kerkleden die werken van barmhartigheid of noodzakelijkheid verrichten –of zoals Huisman het noemt: een „dienend beroep”– krijgen veel minder vragen over werken op zondag. Onterecht, vindt Huisman. Hij noemt een ziekenhuismedewerker als voorbeeld. „Die maakt op zondag onder meer röntgenfoto’s. Is dat echt nodig? Ik bedoel maar: iemand met een dienend beroep doet weleens niet-noodzakelijke dingen op zondag en iemand met een niet-dienend beroep, zoals ik, moet af en toe noodzakelijke dingen doen. Die scheidslijn is nu eenmaal moeilijk te trekken. Zaken liggen niet zo zwart-wit.”
Broodje kroket
Meedraaien in het rooster schaart Huisman onder noodzakelijk werk, maar als het niet nodig is om op zondag aanwezig te zijn, houdt hij de boot af. Zo vindt er eens in de drie jaar een groot onderhoud in de fabriek plaats. Dat duurt meerdere dagen. Als daar een zondag bij zit, vraagt Huisman aan zijn baas of hij dan niet hoeft te werken. „Daar gaat hij altijd mee akkoord. Het kost geld om op zondag het onderhoud te onderbreken, maar het is niet noodzakelijk. En als het niet nodig is, werk ik niet. Daar ligt voor mij de grens.”
Ook als zijn collega’s op zondag een broodje kroket gaan halen, doet Huisman niet mee. „Ook dit valt voor mij onder de noemer niet-noodzakelijk. Mijn collega’s weten dat en hebben respect voor mijn overtuiging.”
Juist omdat zijn collega’s weten dat Huisman kerkelijk is, krijgt hij weleens vragen over het geloof. Ze vragen hem bijvoorbeeld wat de betekenis van Pinksteren is of hoe het er in een kerkdienst aan toegaat. „Ik kan dan mijn niet-kerkelijke collega’s over het geloof vertellen, ook op zondag.”
