Naweeën van het vuurwerk
„Ik ben eerlijk gezegd blij dat oud en nieuw weer achter de rug is”, vertrouwt een cliënt mij toe. De persoon in kwestie heeft een aantal jaar geleden een herseninfarct gehad. Inmiddels kan hij weer goed lopen en fietsen, maar hij is altijd moe. Ook kan hij weinig drukte aan. In een rumoerige omgeving krijgt hij snel last van zijn hoofd. Geluiden komen hard binnen en als hij lang in een groot gezelschap is, voelt hij druk op zijn hoofd.
„Mijn vrouw en ik waren uitgenodigd bij vrienden om bij hen oud en nieuw te vieren”, vertelt de vijftiger. „Ik zag er erg tegenop, maar ik kon hun aanbod moeilijk afslaan. Ze deden tenslotte hun best.” Belangstellend vraag ik aan mijn cliënt hoe hij de oudejaarsdag heeft doorgebracht. „Overdag heb ik bewust niet veel bijzonders gedaan. ’s Middags heb ik een poosje op bed gelegen, want ik moest energie overhouden voor de avond en de nacht. Overigens was het erg onrustig, want in de buurt waren kinderen al bezig met het afsteken van vuurwerk. Bij onze vrienden was het gezellig. Er was nog een echtpaar dat we kenden. Vooral mijn vrouw genoot. Maar ik vond het zo druk aan mijn hoofd. Al die stemmen door elkaar. Om twaalf uur ’s nachts barstte het vuurwerk los. Het was echt verschrikkelijk! Ik heb mijn oordoppen in gedaan, maar ik kreeg zo’n raar hoofd! Gelukkig zag mijn vrouw dat ik het niet volhield en toen zijn we naar huis gegaan. Ik was vreselijk moe, maar het duurde lang voordat ik in slaap viel. Toen ik de volgende dag wakker werd, had ik erge hoofdpijn. Het leek of er watten in mijn hoofd zaten. Ik was het liefst in bed gebleven, maar we moesten mijn schoonouders een goed Nieuwjaar gaan wensen. Toen we terugkwamen was ik echt uitgeput.”
Onbegrip
Het huilen staat mijn cliënt nader dan het lachen. „Het moeilijke is dat anderen het niet begrijpen. Mensen snappen niet dat ik ondanks het dragen van oordoppen last heb van vuurwerk”, vervolgt hij zijn verhaal. „Het is bijna een week geleden, maar ik voel me gewoon een wrak.” Terwijl hij dit zegt, zie ik tranen opwellen. Het maakt mij boos en verdrietig tegelijk. Mensen met zogenaamd niet-aangeboren hersenletsel hebben vaak onzichtbare beperkingen. Dit zorgt niet zelden voor onbegrip.
Oordoppen zijn zeker helpend, maar dé oplossing bieden ze niet. Oordoppen dempen het geluid meestal wel afdoende, maar de trillingen, veroorzaakt door het zware vuurwerk, worden niet weggefilterd. De hersenen worden toch voortdurend geprikkeld. En op de jaarwisseling volgt de nieuwjaarsdag. Een dag vol sociale verplichtingen. Voor veel mensen een gezellige dag, maar voor mijn cliënt met hersenletsel betekende dit het aangaan van een uitdaging. De hele week was er een bittere nasmaak.
In het hoofd van mijn cliënt kwam tijdens oud en nieuw meer informatie binnen dan zijn hersenen konden verwerken. Hierdoor raakte hij overprikkeld en voelde hij druk in het hoofd.
Ik adviseer hem de komende dagen goed uit te rusten en terughoudend te zijn met bezoek. Dit is nodig om zijn hoofd te laten herstellen.
De auteur is ergotherapeut in Alblasserdam.