Het is ook winterkost omdat de gerechten waarin ze verwerkt worden doorgaans zeer voedzaam zijn, om niet te zeggen: zwaar op de maag vallen. Om die reden is niet iedereen enthousiast als er erwtensoep of bruine bonen op het menu staan.

Misschien dat mungbonen een aantrekkelijk alternatief zijn. Ik kende deze peulvruchten wel van naam –als je ze laat ontkiemen krijg je taugé– maar had er tot voor kort nog nooit mee gekookt. Het zijn fraaie bonen om te zien. Frisgroen en bescheiden van formaat: net iets groter dan linzen. Volgens zeg-
gen zijn mungbonen bovendien licht te verteren.

Mungbonen zijn handig in een snelle stoofpot. Ze zijn namelijk, mits lang genoeg geweekt, in vijftien tot twintig minuten gaar. Dat is heel wat minder dan bijvoorbeeld bruine bonen of kikkererwten. Deze stoofpot heeft door de gebruikte specerijen een Indiaas tintje. Het loont echt de moeite om de twee toppings te maken. Een gerecht met peulvruchten kan soms een beetje saai uitvallen. Zo’n hartige en frisse toevoeging zorgt dan net voor wat leven in de brouwerij. Als jus in een stamppot.