Jongerenavond in Gouda: „Bij jullie voelen wij ons als Joden thuis”
Van gedachten wisselen. Dat was de bedoeling van een avond voor reformatorisch christelijke en Joodse jongeren donderdagavond in Gouda. Voorlichter A. Karens: „Christelijke en Joodse jongeren hebben zaken gemeen. Ze zijn een minderheid in Nederland, daarom is het goed om elkaar te informeren en te bemoedigen. Juist in deze weken.”
De Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten (JBGG) had de jongerenavond samen met het deputaatschap voor Israël van de Gereformeerde Gemeenten georganiseerd. Het thema van de avond, waar ruim 150 jongeren op afkwamen, was ”Israel Today – Ontmoet je Joodse vrienden”. Nadrukkelijk werd stilgestaan bij de oorlog tussen Israël en Hamas en de impact die deze heeft op de Joodse jongeren.
De Joodse Raonah Italiaander vertelt dat 7 oktober 2023 „nooit meer” uit haar geheugen zal gaan. Op die dag wilde zij naar de synagoge gaan omdat het sabbat was. Haar moeder belde gechoqueerd en vertelde over een grote aanval. „Toen ik ’s avonds op mijn telefoon keek, werden de berichten alleen maar erger. Ik kon niet slapen omdat ik bang was dat ik slecht nieuws zou horen van mijn familie of vrienden. Ik voelde mij alleen, maar ook verbonden.”
Waar staat Raonah nu? „We hebben nog meer vechtlust en trots gekregen om Joods te zijn en we hebben ons land Israël nog meer leren appreciëren. We hebben moeten leren dat we een minderheid zijn; maar wel een sterke minderheid – daar kan de wereld niet zo goed tegen.”
Ari Wolff vertelt iets over het leven van Joodse jongeren in Nederland. Hij geeft aan dat er niet meer dan 40.000 Joden in ons land wonen. „Een minderheid is praktiserend Joods.” Steeds is er volgens hem de vraag hoe te kiezen tussen de seculiere wereld en je religieuze leven. „Het blijft een strijd om daarin de balans te vinden, je hebt niet dezelfde normen en waarden als iedereen.”
Eenzaam
Michael van de Kamp vertelt iets over de toekomst van het Joodse leven. „Ik zag mijn toekomst in Nederland als best wel mooi, ik kon goed meedraaien in de maatschappij.” Dat veranderde op 7 oktober. „Daarvoor had ik nog nooit antisemitisme meegemaakt, na die datum al meerdere keren. Ik ben voor het eerst best wel eenzaam geweest.”
Die eenzaamheid ging weg toen Michael gereformeerde christenen ontmoette, zegt hij. „Het is bizar dat zo veel mensen ons willen steunen. Ik ben heel dankbaar voor jullie steun, dankzij jullie zie ik een toekomst in Nederland. Bij jullie voelen wij ons als Joden thuis.”
Jaap-Jan Speksnijder van het deputaatschap voor Israël spreekt de jongeren toe. „Bidden wij echt om de vrede voor Jeruzalem? Wat doe jij als je een antisemitisch geluid hoort op straat? De belofte voor Israël is nog steeds van kracht. We moeten opkomen voor het Joodse volk in Nederland, maar zeker in Israël. Geef antisemitisme geen plaats, ook niet in onze reformatorische gezindte.”
Leerzaam
Twee jongeren die de avond bezoeken zijn Gijsbert Verweij (21) uit Langbroek en Lennard Chevalking (19) uit Krimpen aan den IJssel. Ze zijn naar de avond gekomen voor het actuele onderwerp, maar ook om als jongeren bij elkaar te zijn.
Belangrijk vinden Gijsbert en Lennard om hun steun te laten zien. Ze vinden het mooi hoe veel dit de Joodse jongeren doet. „Dat je voor hen komt, daardoor voelen ze zich al gesteund.” Beiden vinden dat er te weinig gedaan wordt voor de Joden. „We bidden er wel voor, maar dat is wat anders dan dat je ze persoonlijk kent. Het is heel leerzaam om van elkaar te leren.”
Wij zijn niet tegen de Palestijnen, geven Gerard en Lennard aan. „Er is misschien te weinig aandacht voor de situatie in Gaza, die is onderbelicht in reformatorische hoek. Ook voor de mensen daar geldt het Bijbels punt van naastenliefde.”
Twee Joodse jongeren, Maya Shilo (21) en Shirley van de Kamp (17), geven aan dat zij de ontmoeting met reformatorische jongeren erg waarderen. „We geloven in dezelfde God, uiteindelijk komt het op hetzelfde neer.”
Gevraagd naar de overeenkomsten met de reformatorische jongeren noemt Shirley onder meer de dresscode –het dragen van een rok– op school. Maya noemt de kleine gemeenschappen. Beiden merken op dat de christelijke jongeren erg geïnteresseerd waren in hun levenswijze. „We accepteerden onze verschillen, zo kwam er een gesprek.”
Wat is hun boodschap? Shirley: „We merken dat we niet alleen staan, er is een christelijke gemeenschap die ons steunt. Er zijn goede mensen om ons heen.” Maya is dankbaar voor de sterke verbondenheid die ze ervaart. „Dankbaar dat er naar ons geluisterd is, dat we de kans krijgen om vredig naast elkaar naar elkaar te luisteren.”