Raakt de wereld aan de kook, zoals VN-baas António Guterres vreest? De berichten zijn alarmerend en deprimerend. Ieder jaar opnieuw worden records gebroken. Vooral deze zomer.
Juli is de heetste maand ooit, sinds de officiële metingen. Het weer is onvoorspelbaar geworden.
Vorig jaar was West-Europa een ziedende pot. De deskundigen zeiden: „Wen er maar aan dat dit het nieuwe normaal wordt.” Nu we een kwakkelzomer hebben, zeggen ze: „Reken maar dat dit het weer van de toekomst in Nederland kan zijn.” Ondertussen slaat het KNMI steeds vaker alarm vanwege weersextremen.
Het mag bij ons dan een ouderwetse Hollandse zomer zijn, elders worden absurd hoge temperaturen gemeten, ver boven wat een mens aankan. Hoger dan de eigen lichaamstemperatuur. Is dat het verdraagbare maximum? Wereldwijd vliegen bossen in brand. Zeewater komt op badkamertemperatuur. Huizen en hele dorpen verkolen. Populaire vakantiebestemmingen hangen in de rook of worden in de as gelegd. Gletsjers smelten als sneeuw voor de zon. Er vallen vernietigende hoosbuien met hagelstenen als eieren zo groot.
Ook de poolkappen smelten en zelfs in Siberië is de kou uit de lucht. Het zijn slechte tijden voor geharnaste ontkenners van klimaatverandering. En alsof het nog niet warm genoeg is, ligt voor de Noord-Nederlandse kust een brandend mega-containerschip de temperatuur verder op te stuwen.
Uit verre oorden komen inmiddels de eerste vakantiegangers terug op Schiphol, de vliegschaamte te boven. Reisbureaus adverteren alweer met wintersportvakanties. Het klimaat wordt er niet beter van. In Amersfoort laten kunstenaars deze zomer hun fantasie de vrije loop over Amersfoort aan Zee. Dit, als er niets gebeurt.
Het hoofdcommentaar van NRC liet zaterdag het woord apocalyptisch vallen. De schrijver schrok er zelf van en slikte het maar snel in. Het woord wordt gemakkelijk geassocieerd met doemdenken. Dat is nog erger dan ontkennen dat het klimaat op hol is. Doemdenkers komen niet eens meer in actie, aldus de krant. Apocalyps heeft echter alles te maken met de eindtijd en niets met doemdenken.
De kop boven het commentaar zinde mij overigens wel: ”De hoop verliezen is óók ontkenning van de realiteit.” Als die hoop dan maar uit de goede bron komt.
Klimaatverandering is een feit. Het menselijke aandeel eveneens. Ons rentmeesterschap faalt grotelijks. Wij maaien wat we zaaien. Alleen het geloof ziet verder en dieper. Het ontdekt Gods hand en vinger in wat speelt. Die vinger verootmoedigt en die hand wil helpen en redden.
