Meditatie: De leiding van Gods Geest
Een mens is afhankelijk van de leiding van Gods Geest. Buiten Gods Geest kan een mens geen geestelijke ondervindingen hebben. Die werkingen van Gods Geest hebben wij verzondigd. De profeet Jesaja verklaart dat vanuit de woestijnreis van de kinderen Israëls.
Het volk had de Heilige Geest smarten aangedaan door die goede Geest tegen te staan in Zijn leidingen. Wat ligt daar een schuld! Het volk kwam in ongeloof openbaar toen de verspieders terugkeerden uit het land Kanaän. Er werd een verkeerd gerucht verspreid. Niet over het land zelf, maar over de vraag hoe dat land ooit in bezit te kunnen nemen.
Wij doen niet anders dan de Heilige Geest bedroeven. Wij, kerkmensen die het zo goed weten, keren ons af van Zijn leidingen. Wat had het grote gevolgen voor Israël, want alles wat boven de twintig jaar oud was, werd terneergeslagen in de woestijn. De apostel Paulus verklaart de ontzaglijke werkelijkheid als hij schrijft: „Maar in het meerderdeel van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ternedergeslagen” (1 Kor. 10:5). Hoe zal dat met ons, nette kerkmensen, zijn? Velen menen het ware geloof te hebben, maar in de beproeving komt openbaar dat het slechts meelopers waren.
Gods Geest leidt de Zijnen door de woestijn van het leven
De profeet Jesaja spreekt in het elfde vers van een ”nochtans”. Dat is het nochtans Gods, omdat Hij naar Zijn verkiezend welbehagen een volk in Kanaän zal brengen. Hoe dat zal gaan? Door de leiding van Gods Geest, Die Zijn volk komt te leiden als een paard in de woestijn. Het volk van Israël werd uitgeleid uit het diensthuis van Egypte, maar dat was niet om het volk, want dan zou het in slavernij gebleven zijn.
Wij hebben voor de duivel en voor de zonde gekozen, mensen. En als God ons laat liggen waar we liggen, dan hebben we niets te zeggen. Maar Hij leidde Zijn volk door de afgronden. Het ging door de diepten van de Rode Zee, omringd door muren van water, en als een paard in de woestijn. Op onbekend terrein is een paard schrikachtig. Juist op onbekend terrein heeft een paard leiding nodig. Als het struikelt, dan raakt het alle vertrouwen kwijt. Wat is dat een schoon beeld als het gaat over de leidingen van Gods Geest in het leven van de Zijnen. De goede Geest Die zulk een mens komt te leiden als onbekend terrein betreden wordt. Als niet meer wordt geweten hoe het verder moet. Dan ligt er een huilende wildernis voor hem en dan vreest hij te struikelen en voor eeuwig om te komen. En dan geen vertrouwen te hebben om door te gaan.
Maar dan is daar de lieve Geest van God Die zulk een mens als het ware bij de hand neemt en gaat leiden als een paard. Als de Geest zulk een ziel komt te bedienen uit Christus, zoals in vers 9 verklaard wordt: „In al hun benauwdheid was Hij benauwd, en de Engel Zijns aangezichts heeft hen behouden; door Zijn liefde en door Zijn genade heeft Hij hen verlost.” Als Hij tot de ziel gaat spreken: Vreest niet, dan wordt de leiding van Gods Geest zo dierbaar. Hij leidt de Zijnen door de woestijn van het leven, waar ze zichzelf steeds weer en steeds meer gaan tegenvallen en meer en meer leren hopen op de leidingen van Gods Geest.
De Heere leide ons maar uit het Egypte der zonde en Hij mocht ons brengen op het smalle pad dat ten leven voert, waarop zelfs de blinde niet dwaalt. Om door het wonder gebracht te worden in het land der eeuwige rust.
„Als een paard in de woestijn, struikelden zij niet.” - Jesaja 63:13b