Blijvend actueel is zijn vraag of God behagen schept in miljoenen doden door wapengeweld. In volkeren die botsen en elkaar vernietigen. Behaagt het verschrikkelijke bloedvergieten Hem? De tranen die vloeien, de verwoesting van steden en hele landstreken, honger en alle andere ellende die oorlog veroorzaakt?

Kohlbrugge antwoordt: „God rekent de zonde toe. Hij zwijgt dan wel een tijdlang. Hij laat Zijn heilige Naam onteren, door volk en overheid Zijn sabbatten schenden, Zijn geboden overtreden. Het verleden getuigt tegen het heden. De Heere heeft veel goeds gedaan en gelaten en niet alleen aan reformatieland Duitsland. Aan onze kant bleef alles echter bij het oude. Het werd zelfs nog erger! Wij hebben niets dan zonde.”

Iedere partij in een conflict beweert de oorlog niet gewild te hebben. Hoe actueel. „Waar is ze dan vandaan gekomen?” vraagt Kohlbrugge. „Hoe komt het dan dat alles overhoop gaat en in beroering is...?” Zijn antwoord: „Als God ons op geen andere wijze nog bereiken kan vanwege onze hoogmoed, eigenliefde en Godvergetenheid, dan komt Hij met Zijn gerichten! Maar Hij doet dit alles als Verbondsgod.”

Het ergste dat een volk of volken treffen kan, is dat God Zijn Woord wegneemt. Terwijl overheden, regeringsleiders en ‘wereldgroten’ spelen met zielen, met land en inwoners, roept Kohlbrugge op vast te houden aan het Woord van Gods genade. „Bij al het bloedvergieten, denk aan het bloed van Jezus Christus. Bij al de kogels die komen aanfluiten, denk aan Zijn genade. (...) Ja, het moet er doorheen, door bloed en tranen. Door diepe wateren en schrikkelijk vuur. Het Woord moet in de smeltkroes en wij moeten mee in de smeltkroes.” God doet alles om Christus’ wil en de duivel doet ook alles om Christus’ wil, namelijk om Zijn volk en Zijn Evangelie te vernietigen.

Achter al die botsende machten en krachten en rollende tronen en kronen ziet Kohlbrugge de „strijd tegen het heilige, eeuwige Evangelie. Dat moet weg. God moet van Zijn troon. Christus moet van Zijn troon en de mens der zonde moet daarop. (...) Maar de troon des Heeren staat vast! Onwankelbaar, niet omver te stoten. Laten wij dit vasthouden; want onze gesprekken, berichten en kranten maken meestal van de almachtige God geen melding. Heere Jezus, Koning der koningen en Heere der heren, ontferm U over ons! Amen.”

Iedere partij in een conflict beweert de oorlog niet gewild te hebben