Discipel bestand tegen seculiere cultuur, kerkganger niet
Wanneer ben je een toegewijd christen? Vervolgde christenen dagen ons uit om een andere vraag te stellen: Ben ik een kerkganger of een volgeling? En wil ik een volgeling van Jezus zijn als dit kruisdragen betekent?

In India ontmoette ik Vijay, een 23-jarige kerel. Hij vertelde me dat hij meerdere uren per dag reserveert om te bidden en de Bijbel te lezen. Niet omdat het moet, maar omdat hij een onverzadigbare honger heeft om veel van God te ontvangen. Geregeld reist Vijay naar gevaarlijke en afgelegen gebieden om het Evangelie te verkondigen. Hij ervaart dat God hem geroepen heeft voor deze moeilijke opdracht. Regelmatig wordt de jonge Indiër met de dood bedreigd.
Vijay wil nu nog maar één ding: mensen bij Jezus brengen en zich in alles laten leiden door Gods Geest
Ik zal de ontmoeting met Vijay niet snel vergeten. Zijn vurigheid wakkert een verlangen in me aan om te groeien in toewijding aan God. Vijay leert me dat dit betekent dat ik bereid ben om Hem onvoorwaardelijk te volgen, ook als dit zelfverloochening en kruisdragen betekent. Maar ook: leven vanuit de hoop en zekerheid dat ik gered ben door de dood en de opstanding van Jezus.
Leuke gadgets
Toen ik met Vijay doorsprak, bleek dat hij niet altijd zo’n toegewijde gelovige was geweest. Nog geen twee jaar voor onze ontmoeting zag zijn leven er totaal anders uit. Vijay was toen een keurige christen die elke zondag in de kerk zat en de gemeentezang begeleidde. Maar de preek ging meestal langs hem heen. In zijn hoofd was hij met andere dingen bezig. „Ik wilde vooral goed presteren op school. Ik was dol op leuke gadgets en droeg graag mooie merkkleding.” En dan: „Mijn doel was om snel een mooie auto of motor te kopen.” Vijay had echter geen vrede en liep helemaal vast. In zijn wanhoop ging hij naar God en Hij openbaarde zich. Het leven van Vijay ging op de kop. Hij wil nu nog maar één ding: mensen bij Jezus brengen en zich in alles laten leiden door Gods Geest.
In India en in Nederland is er de macht van het materiële, dat schreeuwt om aandacht en onze focus afleidt van God
Het verhaal van Vijay inspireert, maar tegelijkertijd kan zijn getuigenis ook ontmoedigen. De gedachte kan opkomen dat ik aan Vijay niet kan tippen. Hij is een geloofsheld met een getuigenis dat ver van mijn belevingswereld af staat. Toch kunnen we van hem leren. Het is mogelijk om iedere zondag twee keer in de kerk te zitten zonder een toegewijd leven te leiden. Net als Vijay hebben we ook in Nederland te maken met de macht van het materiële, dat schreeuwt om aandacht en onze focus afleidt van God. Het is een gevaar waar de apostel Johannes voor waarschuwt in zijn brief aan de gemeente van Laodicea: „Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet; och, of gij koud waart, of heet! Zo dan, omdat gij lauw zijt, en noch koud noch heet, Ik zal u uit Mijn mond spuwen” (Openbaring 3:15-16).
Verlangens
God zoekt geen kerkgangers maar discipelen. Hij zoekt christenen die Hem in alles navolgen en Hem betrekken bij alle keuzes en beslissingen. Dat gaat ook over de vraag hoe we met onze tijd en ons geld omgaan. Maar ook: waar praten we het liefst over? Waar gaat ons hart naar uit?
Waar praten we het liefst over en waar gaat ons hart naar uit?
Als we Jezus volgen, vindt er een transformatie plaats waarbij onze eigen verlangens steeds meer plaatsmaken voor Gods verlangens, door de kracht van de Heilige Geest. Dit proces beschrijft Paulus als hij zegt: „En wordt aan deze wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw gemoed, opdat gij moogt beproeven welke de goede en welbehaaglijke en volmaakte wil van God is” (Romeinen 12:2). In het Grieks wordt voor dat proces van vernieuwing het woord ”metamorphouste” gebruikt. Het gaat om een gedaanteverwisseling, een metamorfose. Je wordt een ander mens en dat gaat je omgeving ook merken. Het kan gebeuren dat dingen die eerst erg belangrijk voor je waren er opeens veel minder toe doen. De Heilige Geest zorgt ervoor dat je prioriteiten anders worden. Je interesses en verlangens richten zich meer op wat God van je vraagt. Dit gaat niet vanzelf, maar vraagt om bekering en de bereidheid om afstand te doen van zondige levenspatronen.
Agenda
Als we een volgeling van Jezus willen zijn, betekent dit dat tijd doorbrengen met Hem de hoogste prioriteit heeft. Gebrek aan tijd is echter vandaag de dag de grootste bedreiging voor een leven in navolging van Hem. Waarom alle afspraken in de agenda zetten en een ontmoeting met God verschuiven naar de randen van ons drukke bestaan? Alle standvastige en volhardende christenen die ik in mijn leven heb ontmoet, zijn gelovigen die veel tijd nemen voor God.
Bijbellezen en bidden zijn geen doel op zich, maar de katalysators waardoor het werk van Gods Geest steeds zichtbaarder wordt in ons leven. Dit is wat de apostel Petrus bedoelt als hij zegt: „En, als nieuwgeboren kinderkens, weest zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij daardoor moogt opwassen” (1 Petrus 2:2). Als we met een verlangend hart Gods Woord lezen, zal het geloof toenemen en het vuur van de Geest meer gaan branden. Je raakt dieper geworteld in Hem. Alleen dan ben je bestand tegen de geestelijke bedreigingen die het leven in een seculiere westerse cultuur met zich meebrengt.
De auteur is woordvoerder en spreker bij SDOK.