Subthema 'Columnisten : Arjan'

Het Europees parlement heeft vorige maand de Sloveense eurocommissaris in spé Bratusek weggestemd. Mevrouw Bratusek had namelijk een nogal gebrekkige dossierkennis; erg onpraktisch als je eurocommissaris wil worden, zo oordeelde ook het parlement. Naast weinig dossierkennis liep er in Slovenië ook nog eens een corruptieonderzoek naar haar voordracht tot commissaris.

Een paar dagen geleden was het Prinsjesdag, en ondertussen zitten we middenin de Algemene Beschouwingen. Tijdens de Algemene Beschouwingen doen de fractievoorzitters uit de Tweede Kamer hun zegje over de op Prinsjesdag gepresenteerde miljoenennota en daarnaast ook nog over alle andere dingen die ze op hun hart hebben: het ideale moment om je als fractievoorzitter in de kijker te spelen.

Mensen die dit jaar in een examenklas zitten, weten het al: ze zijn de eerste jaargang die kan fluiten naar z’n studiefinanciering. Niet leuk natuurlijk, als je net binnen die groep valt. Als je uitwonend bent en een studie van een jaar of vier volgt, loop je toch al snel 12.000 euro mis.

Voor christenen in Irak is het iets als een doodvonnis, of een verbeurdverklaring van al je goederen. Een brandmerk dat je leven tot in de kleinste details op z’n kop zet. Het N teken (dat voor Nasrani staat, de Arabische naam voor christenen) op je huis betekent het definitieve einde van een vrij leven als christen in de plaats waar je woont.

Tweehonderdachtennegentig mensen. De een was kamerlid, de ander stewardess. Tweehonderd achtennegentig mensen. De een ging alleen, de ander ging met het gezin op vakantie. Tweehonderd achtennegentig mensen. De een bejaard, de ander een kleuter.

Je bent een scholier van een jaar of zestien. Je doet hard je best op school om dit jaar weer over te gaan. Liften is de leukste manier om op school te komen. Elke ochtend en middag zoek je naar een automobilist die zo aardig is je een stuk mee te laten rijden. Het kost minder tijd dan fietsen en het bespaart je de hectiek van het openbaar vervoer. Bovendien leer je zo ook nog eens andere mensen kennen die allemaal hun eigen verhaal te vertellen hebben. Gevaarlijk? Welnee, je bent immers met twee vrienden. Wat kan drie jonge kerels nou gebeuren?

Politiek correct Nederland in rep en roer, hele volksstammen diplomaten halsoverkop aan de slag om de schade te beperken en een minister die zich afvraagt of ie misschien zelf maar niet de brand moet gaan blussen. Wat is er nodig om Nederland op stelten te zetten? Een handvol dreigende woorden uit Saoedi-Arabië.

Nu de Europese verkiezingen er aankomen en de tijd van lijsttrekkersdebatten, verkiezingsposters en stemhokjes weer aanbreekt, barst het ook weer van de politieke commentaren. Elke zichzelf respecterend zender, radiostation of krant trekt dan weer een blik politieke beschouwingen open, om vooral maar te laten zien dat zij er zeker niet minder kaas van hebben gegeten dan de concurrent. Net als bij de gemeenteraadsverkiezingen zal de aandacht waarschijnlijk weer vooral gevestigd worden op de bizar lage score van de regering in de opiniepeilingen. En dat is niet de eerste keer…

Ik ga nu iets memorabels schrijven: afgelopen zaterdag was ik bij een concert. Had me dat ongeveer een jaar geleden verteld en ik zou je waarschijnlijk een beetje meewarig hebben aangekeken. Het geval wil namelijk dat ik in de meeste vormen van kunst simpelweg niets zie. Nou wil ik voor een concert vanaf nu wel een uitzondering maken, maar kunst blijft voor mij over het algemeen rotzooi.

De gemeenteraadsverkiezingen van 2014 zitten erop. Persoonlijk vind ik dat altijd wel een hoogtepuntje die gemeenteraadsverkiezingen, maar dat vind ik dingen al snel als ze met politiek te maken hebben. Toch waren deze gemeenteraadsverkiezingen extra bijzonder, want er gebeurden nogal wat opvallende dingen: Lilian Janse in de Vlissingse gemeenteraad, Geert Wilders die zichzelf nomineert voor een rechtszaak en een monsterwinst voor D66. Maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben. Want wat mij opviel aan de gemeenteraadsverkiezingen was de opkomst: pakweg 50% van de kiesgerechtigden deelt mijn belangstelling voor politiek niet en kwam zelfs niet opdagen om te stemmen.