Sterker nog, ik kan me eigenlijk niet anders herinneren dan regeringspartijen op een verlies in de peilingen staan: zowel de kabinetten Balkenende I t/m IV en Rutte I en Rutte II konden nooit op veel enthousiasme rekenen. Mede daardoor vielen ook al deze kabinetten, behalve dan Rutte II, maar die is dan ook al meer dan de helft van z’n oorspronkelijke zetels kwijt.
Eigenlijk is dat belachelijk. De partij die op de verkiezingsavond verstandig en rechtvaardig was, is (in de ogen van de kiezer) een paar maand later een elitaire club voor oplichters en zakkenvullers geworden, en de minister-president (tot voor kort de man met het sympathieke verhaal en dito glimlach) is nu een monster dat ons uitlevert aan Europa en onze belangen te grabbel gooit.
En zoals gezegd is dit dus een trend, het overkwam al meerdere regeringspartijen. Het lijkt erop dat de Nederlandse burger geen verantwoordelijk meer wil nemen voor zijn eigen stem. Nederlanders gaan massaal op de vlucht voor verantwoordelijkheid: als er bezuinigd moet worden, ligt dat in de eerste plaats aan die en die partij en wel in de laatste plaats aan de mensen die op die partijen gestemd hebben. Zo’n houding past ook prima bij de geest van deze tijd: ik ben alleen maar verantwoordelijk voor wat ik goed doe.
Of deze ontwikkeling echt is wat het lijkt, is natuurlijk maar de vraag. Maar als Nederland inderdaad steeds meer afglijdt richting een verantwoordelijkheidsvacuüm, dan is dat – je raadt het al – onverantwoord.
