Dit zei dr. M. Klaassen zaterdag op de ”Tabernakeldag”, de ontmoetingsdag van Stichting de Tabernakel, waar zo’n 250 belangstellenden aanwezig waren. Stichting de Tabernakel is opgericht met het doel het puriteinse gedachtegoed te verspreiden. De stichting doet dit vooral door het vertalen van puriteinse preken en geschriften in hedendaags Nederlands. Het thema ”Verblijd u!” werd behandeld in drie lezingen, afgewisseld door het zingen van Engelstalige hymnen.

Dr. M. Klaassen, hervormd predikant te Arnemuiden, die een lezing hield over ”Vreugde bij de puriteinen”, vroeg zich af waar toch dat slechte imago van de puriteinen vandaan komt. „Puriteinen roepen immers bij veel mensen meteen associaties op van zure, strenge, moralistische en vooral vreugdeloze mensen, terwijl de puriteinen de blijdschap zagen als een zeer belangrijk en onmisbaar element van het geloofsleven.”

Met citaten uit de werken van bekende puriteinen zoals Richard Sibbes en John Flavel, wist dr. Klaassen te illustreren wat vreugde in God voor de puriteinen betekende. „Vreugde is voor hen geen optie, maar wezenlijk onderdeel om tot eer van God en tot zegen voor de naaste te leven.” God is de enige Bron van deze vreugde, zo benadrukte de predikant uit Arnemuiden. „En de wedergeboorte is cruciaal. De wedergeboren mens krijgt nieuwe zintuigen, een nieuw gezichtsvermogen en een nieuwe smaak.”

De puriteinen zagen de vreugde nooit los van de gemeenschap met Christus en daarom waarschuwden zij voor alles wat die gemeenschap bedreigen kan, zoals het toelaten van zonde meestal gepaard gaande met een weinig florissant en ingezonken geestelijk leven, aldus dr. Klaassen. „Omdat puriteinen ervan overtuigd zijn dat in Christus de volheid is te vinden is, zijn hun geschriften vol raadgevingen en opwekkingen om uit de impasse te komen.”

Dr. Klaassen besloot zijn lezing met het citeren van de puritein Thomas Watson die graag verwees naar de voltooiing in het eeuwige leven „waar treurigheid niet meer kan bestaan en vreugde niet meer kan vergaan.”

Karakter

In de tweede – praktische – lezing over ”Vreugde en karakter”, behandelde H. van Groningen, directeur van De Vluchtheuvel, verschillende soorten karakters en de invloed daarvan op de bekering en het geestelijke leven. Van Groningen noemde de vreugde „een van de beste evangelisatiemiddelen” en vond het daarom zo jammer dat geloof en het geestelijk leven zo vaak met vreugdeloosheid wordt geassocieerd. „Het altijd maar tobben en altijd maar bezorgd zijn is geen reclame voor het Koninkrijk van God. Vreugde is zeker een wezenlijk kenmerk van het ware geloof en om die reden is het verdrietig dat blijdschap soms meteen verdacht wordt gemaakt en al gauw als oppervlakkig ”juichend christendom” wordt getypeerd.”

Volgens Van Groningen heeft niet allen het karakter invloed op het wel of niet gevoelen van vreugde, maar ook het geestelijk klimaat waarin met is opgegroeid. „Als in prediking altijd maar de nadruk ligt op de onmogelijkheid en dat het gevaar zich te bedriegen in de toe-eigening van heil, dan heeft dat uitwerking. Gelukkig is de Heilige Geest niet afhankelijk van karakters en weet de Heere door alles heen te dringen”, aldus Van Groningen.

Ds. J. C. den Ouden, hersteld hervormd predikant te Sint-Maartensdijk, die de Tabernakeldag met een appelwoord over ”Vreugde als opdracht” besloot, vond het veelzeggend dat het woord blijdschap of vreugde wel 400 keer in de Bijbel voorkomt. „Zeker, blijdschap kun je niet ophoesten of maken, dat is net als geloof een gave van Gods Geest. Maar omdat er zoveel schatten in Christus zijn, wordt elke gelovige opgeroepen uit de overvloedige weldaden van Christus te leven.”