Zelf kwam ze jaren geleden als minderjarige asielzoeker naar Nederland. Nu werkt Sara Nozohour bij VluchtelingenWerk en staat ze asielzoekers bij in hun procedure.
Vijf jaar woonde Nozohour in verschillende azc’s in Friesland, nadat ze in 1999 vanuit Iran naar Nederland kwam en asiel aanvroeg. Ze kan zich daarom goed inleven in asielzoekers die het wachten op een beslissing over hun asielaanvraag zwaar valt. „Ik snap dat mensen uitgeput raken van de onzekerheid en het lange wachten.”
Sinds 2008 werkt Nozohour bij VluchtelingenWerk, waar ze eerder stage liep en vrijwilligerswerk deed. In azc Grave stuurt ze als teamleider vrijwilligers en stagiaires aan die de bewoners, in nauw overleg met advocaten en andere betrokkenen, bijstaan in hun asielprocedure. „Wij bewaken als belangenbehartiger het proces en denken bijvoorbeeld mee over hoe asielzoekers aan belangrijke documenten kunnen komen die van belang zijn voor hun procedure. En als er zaken misgaan, springen we bij. Ik ben een vraagbaak voor onze vrijwilligers, ondersteun hen en houd hen op de hoogte van veranderingen in het asielbeleid.”
Complexe zaken
Zelf behandelt de teamleider „complexe zaken.” Ze noemt de situatie van een Iraans gezin dat christen is geworden. „Hun asielaanvraag was afgewezen. Toen de ouders een herhaald asielverzoek indienden, wilde hun 14-jarige dochter zelf asiel aanvragen en vertellen waarom zíj christen was geworden. Ik heb haar voorlichting gegeven en voorbereid op een zelfstandig gehoor bij de IND.”
Meer dan eens heeft Nozohour ook te maken met aanvragen voor gezinshereniging. Ze noemt als voorbeeld een „spoedaanvraag” als een van de gezinsleden ernstig ziek is. Recent maakte ze het, in een locatie voor crisisnoodopvang waar ze ook werkt, mee dat de hereniging van een Syrisch gezin toch niet op tijd kon plaatsvinden. „Twee weken voor het geplande vertrek van de moeder van het gezin naar Nederland is ze overleden. Dat raakt me en maakt me heel verdrietig, vooral als ik haar jonge dochter hier zie. Dit soort schrijnende situaties proberen we juist te voorkomen.”
Nozohour zegt dat een cliënt vaak met veel vragen en onduidelijkheden bij VluchtelingenWerk binnenkomt. „Als we zo iemand kunnen helpen en hij na het gesprek met een glimlach op het gezicht naar buiten gaat, is mijn dag goed. Bijzondere momenten zijn uiteraard ook als we horen dat een cliënt na een soms langdurig proces toch in Nederland mag blijven.”
Geregeld raken cliënten uitgeprocedeerd. Ook dan denkt VluchtelingenWerk mee over mogelijkheden. „Het komt bijvoorbeeld voor dat recente ontwikkelingen in het land van herkomst aanleiding vormen om een herhaald asielverzoek in te dienen. Maar als alle wegen voor het aanvragen van asiel bewandeld zijn, houdt het op. Met ons project voor uitgeprocedeerde asielzoekers kunnen we mensen dan helpen bij de voorbereiding op een waardige terugkeer en re-integratie in het land van herkomst.”
Tijdens de open dag in het azc zal Nozohour bezoekers informeren over de uiteenlopende terreinen waarop VluchtelingenWerk actief is. Ook wil ze Nederlanders aanmoedigen om persoonlijk contact met vluchtelingen en asielzoekers aan te gaan. „Onbekendheid creëert angst en afstand. Zoek hen op, ga met hen in gesprek. Vluchtelingen zijn niet eng, het zijn gewoon mensen.”