Recept: Tarte tatin met haverkorst
Wie appels teelt, moet appels eten. Zeker als de vogels er alvast aan begonnen zijn. Een appel met een hap eruit: als je die niet snel oogst en verwerkt, wacht het bederf. Dat vogels hun snavel in zo’n felrood kleurende appel zetten valt best te begrijpen. Maar het is wel jammer dat ze nogal kieskeurig zijn. Na een paar hapjes verhuizen ze naar de volgende, wellicht nog begeerlijker ogende, vrucht. Vanuit het perspectief van de appelteler is dat wel een beetje ondankbaar. Dat je moet opeten waar je aan hebt gezeten is vogels bij het opgroeien blijkbaar niet door hun ouders ingepeperd.
Wat te doen met appels met butsen of gaten? Een paar weken geleden maakte ik een voorraadje moes van een partij valappels. Nu het weer opeens wat herfstig aandoet, inspireerde een bergje aangevreten appels uit eigen tuin me tot een kruising tussen een tarte tatin en een crumble, met gember en kaneel. De licht gekaramelliseerde appels horen thuis in zo’n Franse omgekeerde appeltaart. Het havermeel is een knipoog naar een crumble, waar vaak havermout in gaat. Wie geen havermeel kan vinden, kan zelf havermout fijnmalen. Zo’n omgekeerde appeltaart is lauwwarm op z’n lekkerst. Je kunt hem bij de koffie serveren, maar de Fransen zien het als een toetje. Ook geen straf.
