Met de uitvaart, deze maandag, van de Britse koningin Elizabeth ​wordt ook een tijdperk begraven. De Queen zorgde voor eenheid en stabiliteit, niet alleen in het Verenigd Koninkrijk, maar ook in het Gemenebest, bestaande uit landen waar zij als vorstin werd geëerd.

In tal van artikelen en commentaren is de achterliggende tien dagen de lof op haar bezongen. Ze werd geroemd vanwege haar toewijding, haar interesse in mensen, haar vaste koers en nog veel meer. Dankzij haar optreden gedurende zeven decennia is de eenheid onder de Britse bevolking bewaard gebleven. De lange rijen van burgers die haar een laatste groet wilden brengen en waarin mensen soms meer dan tien uur moesten wachten, bewijzen hoe geliefd ze was.

Met haar verscheiden is haar zoon Charles koning geworden. In plaats van ”God save the Queen”, zingen de Britten nu ”God save the King”. Alleen dat al is voor de Britten wennen.

Koning Charles III wacht een loodzware opdracht. Hij moet de erfenis die zijn moeder heeft nagelaten, bewaren en in een nieuwe tijd vormgeven. Daarbij speelt zowel zijn persoon als zijn verleden mee, evenals de kritieke situatie waarin het Verenigd Koninkrijk en het Gemenebest zich bevinden.

Een belangrijk punt is dat hij een ander karakter heeft dan zijn moeder. Was Elizabeth het prototype van de Britse onbewogenheid waarvoor de ”stiff upper lip” symbool staat, Charles kan zijn emoties veel moeilijker bedwingen. Een bewijs daarvoor is dat hij in het verleden soms uitspraken deed die ontactisch waren en opzien baarden. Bovendien heeft hij bij veel Britten minpunten gekregen vanwege zijn scheiding van de nog altijd geliefde prinses Diana. Het feit dat hij als gescheiden man de troon bestijgt, ligt bij een aantal Britten nog altijd moeilijk. Ruim tachtig jaar geleden, in 1936, moest koning Edward VIII vanwege een echtscheiding aftreden.

Maar ook de omstandigheden zijn voor hem lastig. De Britten maken de ene crisis na de andere door: brexit, corona, armoede en nu de problemen met energievoorziening. De vraag is of Charles in zo’n moeilijke situatie een dezelfde stabiliteit weet te bewaren als zijn moeder.

Daar komt bij dat veel landen uit het Gemenebest zich afvragen of ze de Britse vorst nog wel willen accepteren als staatshoofd. Verschillende hebben aangegeven grote waardering te hebben voor koningin Elizabeth, maar niet voor de monarchie. Het is zeker niet uitgesloten dat zij nu afscheid van de Britse vorst willen nemen, mede omdat het koningshuis tot op heden geen excuses heeft gemaakt voor het koloniale verleden.

Die erfenis maakt dat de nieuwe Britse koning voor een bijna onmogelijke taak staat, die eigenlijk te zwaar is voor een bejaarde man. Niet voor niets zei een Engelse predikant vorige week: „We zingen niet alleen ”God save the King”, maar we bidden het ook.”