Ik herinner me goed een jongeman met een lange geschiedenis van rugpijn. Hij kwam bij mij via de neurochirurg, met het verzoek om een pijnbehandeling uit te voeren. Dit doen we door medicijnen te injecteren langs een zenuw in de rug.

Aapje

Deze man was echt angstig voor de ingreep. Maar hij had zichzelf al voorbereid door een pluchen aapje van zo’n 30 centimeter mee te nemen dat hij strak tegen zijn borst geklemd hield. Hij vroeg of dat mee mocht de CT-scanner in. Ik had zoiets werkelijk nog nooit meegemaakt, maar vond het prima. Toen ik hem een halfjaar later weer ontmoette voor een vervolgbehandeling was hij veel meer ontspannen en het aapje bleef thuis.

Een andere situatie die indruk op me heeft gemaakt, was toen ik bij een vrouw van rond de veertig jaar een mammogram beoordeelde. Het was de eerste keer dat ze een borstfoto liet maken. Op de rand van de foto was wat kalk zichtbaar, wat mij triggerde. Ik besloot een echo te maken en zag een kleine afwijking van ongeveer 1 cm die mij verdacht voorkwam. De volgende dag heb ik een echogeleide biopsie doorgevoerd. Ik voelde dat ze gespannen was. Ze vertelde over haar jonge kinderen. Toen ik haar angst bespreekbaar maakte, gaf ze een inkijkje in haar hart. „Dokter”, zei ze, „op dit moment zitten mijn kinderen thuis te bidden dat deze ingreep goed mag verlopen.” Ontroerend om dit Godsvertrouwen te zien in dit jonge gezin.

Afgelopen nieuwjaarsdag had ik dienst. ’s Morgens vroeg om 5.45 uur werd ik gebeld door mijn collega van de chirurgie. Een jonge vrouw had zich gemeld op de spoedeisende hulp met pijn in haar rechteronderbuik. Of ik een echo wilde maken om te zien of er sprake was van een blindedarmontsteking, een appendicitis.

Ze gaf aan dat ze bang was dat ze moest worden geopereerd. Haar appendix was smal, zonder vocht in de omgeving. Geen aanwijzing voor een appendicitis. Wel vond ik een zogenaamde afgekapselde vochtcollectie van 5 cm rechts in haar onderbuik die verbinding had met haar eierstok. Dit past bij een ovariumcyste, een goedaardige afwijking. De stress vloeide uit haar weg toen ze begreep dat een spoedoperatie niet nodig was.

Troost

Ziekte en angst. Ze gaan heel vaak samen en we krijgen er bijna allemaal mee te maken. Soms is de weg van gezondheidsklacht tot diagnose lang. En is er angst voor dat wat we niet weten. Wordt mijn gezondheid ernstig bedreigd? Word ik weer beter? Vragen en onzekerheden. Radiologie kan veel van deze onduidelijkheden verhelderen en hiermee angst verminderen. Maar wat een troost geeft het als we onze zorgen in Gods handen mogen leggen, zoals verwoord in Psalm 94 vers 19.

De auteur is radioloog in een Zwitsers ziekenhuis.