Een jonge vrouw uit Wuhan. Ze ervaart thuis een vijandige sfeer. Haar vader wilde haar zelfs met kokend water overgieten toen ze christin werd. Een paar maanden geleden vertelde ze: „De relatie met mijn familie laat mij zien dat ik zelf niets heb. Ik heb geen liefde en geen vermogen. Werkelijk, ik heb niets behalve Christus. Maar ik besef dat ik vaak niet enkel met Hem tevreden kan zijn; dit is mijn zonde en schaamte. Maar de Heere heeft mij ook doen zien dat, hoe meer ik in mijzelf niets heb, hoe meer ik op Hem moet vertrouwen door het geloof.”

Een jonge broeder uit Wuhan was prediker en naamchristen tegelijk. Tot hij de ontdekkende prediking hoorde van een dominee die in Nederland heeft gestudeerd en in China werkt. Door Gods genade een ware opwekkingsprediker. Deze man uit Wuhan belde eind januari zijn geestelijke vader: „Het is heel donker geworden in mijn hart. In het verleden dacht ik dat ik wel wat van de waarheid begreep, maar nu ervaar ik dat ik niets meer weet. Ik durf niet meer zelf te preken en ik ben niet waardig om de Heere in Zijn gemeente te dienen. Ik ben zo dankbaar dat Hij mij geleid heeft om de waarheid te horen. Ik ben niet bang dat mijn toestand zou kunnen verslechteren, maar wat ik het meest vrees, is dat Jezus Zijn aangezicht voor mij verbergt.”

Op een van de eerste woensdagen van februari gebeurde in China opnieuw een groot wonder. Een vrouw ging al weken naar een andere stad om een andere preek te horen dan ze gewend was. Er kwamen allerlei vragen boven. Was de Heere Jezus echt zo streng? Dat kon ze dan weer niet geloven. Maar op deze woensdag liet de Heilige Geest het licht op Hem vallen. Haar ogen werden geopend om de dierbaarheid van Jezus te zien. „Vele jaren lang dacht ik dat het Evangelie tot mij gekomen was omdat ik een vrije wil had. Ik koos er zelf voor om het Evangelie te ontvangen, ik koos ervoor om te geloven! Maar recent heeft God mij verlicht en mij geconfronteerd met de tegenovergestelde waarheid: ik kan en wil niet geloven! Ik ben altijd bezig geweest om op mijn eigen wijze een overeenkomst met Christus te sluiten, maar ik had nooit aanvaard dat genade vrij is! Totdat ik grote aanvechting ervoer en geheel afgebroken werd. Uiteindelijk aanvaardde ik deze tragische werkelijkheid: ik heb niets anders dan zonde! Niets behalve overtredingen! De enige hoop is Christus! Ik meende altijd dat Christus de deur niet zou openen wanneer ik erop klopte, maar toen ontdekte ik dat het juist Christus was die steeds op mijn deur klopte. Ik wilde die niet openen! Alle eer aan de Heere! Ik heb deze zuivere genade met dankbaarheid aanvaard! O, genade is geheel vrij! Ik hoefde helemaal niets te doen. Daaruit vloeide grote rust en dankbaarheid!”

Wat zullen er ontzaglijk veel Chinezen staan te midden van de schare die niemand tellen kan! Halleluja.

De auteur is mediator, coach en ondernemer.