„Wij willen slachtoffers erkenning geven”
Cornelis Bosch stelde namens het interim-bestuur van Stichting Timotheos het rapport ”Verblindend loyaal” op, om duidelijk te maken wat er in het achterliggende jaar –na de arrestatie van de voormalige financieel directeur Wim Akster– is gebeurd.
Akster is nog niet veroordeeld. Toch spreekt u van slachtoffers. Heeft u daarvoor bewijs?
„Tot op heden spraken we van vermeende slachtoffers. Hiermee zouden we de suggestie kunnen wekken dat we de afgelegde getuigenverklaringen in twijfel trekken. Wij willen de slachtoffers erkenning geven voor hun positie in het strafproces. Natuurlijk moet uit de uitspraak van de rechter blijken of de dader daadwerkelijk dader is.”
U baseert zich op verschillende bekentenissen van Akster. Verklaart u hem daarmee schuldig?
„Wij hebben van zowel de toenmalige voorzitter als een adviseur een bevestiging ontvangen waaruit blijkt dat Akster die bekentenissen gedaan heeft. Wij nemen die bekentenissen voor waar aan. Daarmee veroordelen wij hem niet. Wij komen wel tot de conclusie dat als iemand dit soort zaken bekent, er geen andere weg is dan de man te ontslaan, hoe spijtig dat ook is. Als er in het begin daadkrachtig was opgetreden, was ons veel ellende bespaard gebleven.”
Een complottheorie verdrong de feiten. Hoe kon dat gebeuren?
„Het voormalige bestuur heeft zelf tegenover media uitgesproken: „Het lijkt wel of er een complot gaande is.” Uit ons onderzoek blijkt dat deze gedachte inderdaad speelde. In een mailwisseling tussen bestuursleden op de dag van de arrestatie werd gesuggereerd dat er sprake zou zijn van een afrekening. Dat zaadje kwam in vruchtbare grond terecht en kon tot wasdom komen door een gebrek aan informatie. Uit Malawi kwam weinig nieuws omdat men daar bang was dat de informatie via het Nederlandse bestuur bij Akster terecht zou komen. Ook de grote loyaliteit aan Akster, die al negen jaar fantastisch werk deed, verblindde het bestuur.”
Waren de bestuursleden eensgezind in hun beoordeling van de situatie?
„In het begin wel, maar gaandeweg het proces zie je bij verschillende bestuursleden een verandering. Er komt meer oog voor de feiten. In oktober 2020 overweegt het bestuur om de arbeidsovereenkomst met Akster te beëindigen. Ds. D. Heemskerk en J. Visscher zijn het hier niet mee eens. Zij treden af. Wij betreuren het dat hun standpunt nog steeds ongewijzigd is.”
Slachtoffers zijn onder druk gezet om hun verklaring in te trekken, stelt u. Is dat gebeurd met medeweten van het oude bestuur?
„Daarvoor hebben wij geen aanwijzingen gevonden.”
Op welke manier staat het interim-bestuur de slachtoffers bij?
„We zijn inmiddels twee keer in Malawi geweest en hebben uitgebreid met hen gesproken. Het oude bestuur had slachtofferhulp voor hen geregeld. Die ontvangen ze nog steeds. Daarnaast faciliteren wij juridische bijstand voor hen.”
Het imago van Timotheos is beschadigd. Is er bij de achterban voldoende vertrouwen om met de stichting verder te gaan?
„Het imago is beschadigd, maar wonderlijk genoeg heeft dat ons niet veel donateurs en geld gekost. Het zou begrijpelijk zijn geweest als meer mensen hun donateurschap hadden opgezegd. Schuld erkennen en relaties herstellen staan voor ons voorop. We willen eerlijk zijn, ook als dat leden kost. Het mooie van onze achterban is dat mensen ons een nieuwe kans gunnen.”
Gerrit Oomen wordt algemeen directeur. Is hij voldoende onafhankelijk, aangezien de complottheorie om zijn persoon draaide?
„We hebben grondig onderzoek gedaan naar de beschuldigingen met betrekking tot Gerrit Oomen. Het beeld dat van hem is geschetst, is onjuist. Laten we ons daarom bij de feiten houden. Hij heeft absoluut de vaardigheden om deze functie te kunnen vervullen.”
Het rapport rept niet over het misbruik van tienermeisjes, waarbij Akster betrokken is.
„Wij vinden het zorgelijk dat deze tweede zaak erbij gekomen is. We kunnen hier verder niets over zeggen, maar zetten ons er voor in dat deze zaak behandeld wordt.”