Nog vlug een stapel boeken halen. Of een paar blikken verf. Winkelende mensen in Amersfoort bereiden zich maandagmiddag voor op een harde lockdown de komende weken. „We hebben te maken met een verkapte Derde Wereldoorlog.”
Reintje Corporaal (81) uit Leusden gaat maandagmiddag nog gauw „een hele stapel boeken” kopen. Voor de familie. Ze pakt in Amersfoort het briefje met de aan te schaffen boektitels er bij. ”De stem van het Britse volk” bijvoorbeeld. En een kookboek voor haar man: ”De wereldse bakplaat”.
Dat boekhandels, net als andere niet-noodzakelijke winkels, de komende vijf weken vanwege de oplopende coronabesmettingen op slot gaan, kan Corporaal billijken. „Hoe vervelend ook, zo’n lockdown is onvermijdelijk.” Ze vindt het „heel erg jammer” om in beperkte kring Kerst te moeten vieren. „Kerstmis is bij ons normaal gesproken altijd een hele happing, met kinderen en kleinkinderen erbij.”
Duimschroeven
Ook Matthijs Veenendaal schikt zich in zijn lot. Dat de overheid de duimschroeven fors aandraait, vindt Veenendaal „logisch.” Met zijn zoontje staat hij bij de ingang van een drukbezochte boekhandel aan de Leusderweg in Amersfoort. De twee gaan nog gauw even een „spannend” boek voor zoonlief kopen. Veenendaals vrouw sloeg maandag blikken verf in. Zodat ze kunnen blijven klussen.
Brigiet Brink viert dinsdag haar 46ste verjaardag. Die zal ze voor altijd koppelen aan de start van de zware lockdown. „Die verjaardag wordt heel anders dan ik had bedacht. Samen met een vriendin zou ik het kunstmuseum Singer Laren bezoeken. Maar dat gaat niet door. Mijn ouders zouden dinsdagavond komen. Ook dat is van de baan.”
Brink, moeder van kinderen, telt haar zegeningen. „Als je zoals ik binnen een gezin leeft, gaat alles in zekere zin nog door. Mijn kinderen brachten zondag kerstkoekjes rond bij ouderen die alleen wonen. Ze hadden er een pakketje met een gouden strikje van gemaakt. Anderhalf uur bleven mijn kinderen weg. Toen ik hun verhalen hoorde, ontdekte ik dat ouderen heel veel behoefte hebben aan contact. Als je helemaal alleen bent, is dat wel heel erg alleen.”
Kapper
Logisch dat de overheid een harde lockdown invoert, oordeelt een oudere man verderop in de winkelstraat. „Keihard ingrijpen is beter dan de zaak voort laten etteren.” Hij ergert zich groen en geel aan mensenmassa’s in coronatijd. „In hallen op Schiphol stond het bommetjevol. Dat soort misstanden moet de overheid aanpakken.”
De Amersfoorter wilde zijn haar laten knippen, maar de kapper had maandagmiddag geen gaatje meer. Dus groeit zijn kuif nog een week of vijf door. „Bijzaak, niet echt belangrijk”, relativeert de man het ongemak.
Vierdeklasser Nando Peters, happend in een broodje, vindt het maar niks dat zijn school komende weken de deuren sluit. „Ik ziet liever op school dan dat ik thuis online les volg. Online let je minder goed op. Docenten vinden via internet les geven ook niet leuk. Dus worden de lessen van minder kwaliteit.” Tijdens Oudjaar wil hij met vrienden de straat op. „Anders word ik gek. We mogen al zo weinig.”
Saai
Ook de 19-jarige universitair student Remi van Baal worstelt met de stevige coronabeperkingen. „Ik vind de zware lockdown superjammer, maar snap de regels ook wel.” Ze vindt het „heel saai” dat ze voorlopig niet naar een bioscoop of een museum kan. Maandag heeft ze tot haar spijt voorlopig voor het laatste avondje waterpolo. „Je weet niet wanneer deze pandemie voorbij is. Het is een beetje uitzichtloos. Maar we blijven positief.”
Anders dan de pakweg vijftien mensen die het Reformatorisch Dagblad maandagmiddag in Amersfoort spreekt, is de 67-jarige Imo van Vliet ronduit negatief over de strengere lockdown. Gewapend met twee tassen wil hij flink wat flessen wijn inslaan. „Die strengere lockdown is niet de juiste weg. Door deze coronamaatregelen gaat de economie naar de knoppen. Er zullen in de horeca veel faillissementen vallen.”
De economie platleggen veroorzaakt „veel bijkomende schade”, vindt Van Vliet. „Denk aan de psychische schade. Mijn zwager, werkzaam bij een evenementenorganisatie, zit al sinds maart zonder werk. Hij krijgt weliswaar salaris doorbetaald, maar zit wel thuis op de bank, zonder perspectief.”
We zullen moeten beseffen dat het coronavirus „niet weg” gaat, benadrukt Van Vliet. „Dus moeten we kwetsbaren, zoals bejaarden en zwakkeren, beschermen. En zij moeten zich zelf beperken.”
Truien
„We leven in een verkapte Derde Wereldoorlog”, verzucht een oudere vrouw die net twee truien voor een hulpbehoevende heeft gekocht. „Het gaat nu niet van pief, paf, maar corona is onze vijand. De harde lockdown is verschrikkelijk, maar het kan niet anders. Mensen houden zich tot dusver niet aan de regels, hè!”
Ook Paolo Giuseppin neemt het woord ”oorlog” in de mond. „Mensen moeten zich realiseren dat het oorlogstijd is”, zegt de oudere man. Nederlandse autoriteiten zouden de coronaregels strenger moeten handhaven. Hij ergert zich aan „complete klassen die een supermarkt binnenlopen”. Of aan ouderen die met z’n tweeën „rustig in een winkel gaan bespreken wat ze willen gaan eten.”
In Italië, waar een neef van hem woont, gaat het er zo anders aan toe, vertelt Giuseppin. „De politie is daar tien keer strenger dan hier. In Italië krijg je een boete als je zonder geldige papieren buiten loopt.”
Geen honger
De Amersfoortse Ria de Gans (70), RD-lezer, vindt dat we niets te klagen hebben. „Het is God die spreekt door de crisis. Naar Hem moeten we meer luisteren.” Kijkend naar andere landen bekruipt haar een gevoel van dankbaarheid. „We komen hier niet om van de honger. We hebben het nog goed.”
Met bijvoorbeeld boeken lezen komen Ria en haar man de komende weken wel door. „Ik heb net het nieuwste boek van Els Florijn besteld. En we zijn fan van de boeken van Idsardi, die in werkelijkheid Gerben Idses van der Ploeg heet. Deze godsdienstonderwijzer schrijft over het Friese volksleven van zo’n tachtig jaar geleden.”
