Het valt niet mee om de islamitische advocaat te interviewen. De telefoonverbinding met Pakistan is slecht en veel meer dan tien minuten heeft hij niet. De man klinkt vermoeid en geeft korte, wat afgemeten antwoorden.

Kunt u iets zeggen over hoe het er dinsdag aan toeging in de rechtbank?

„Het was een heel bijzondere dag. De hoogste rechter bevestigde de uitspraak van 31 oktober 2018 dat mijn cliënt Asia Bibi is vrijgesproken van godslastering. Een mooie dag voor haar, voor mezelf en eigenlijk voor de mensheid. Vanuit de hele wereld is er meegeleefd.”

Hoe reageerde Asia Bibi?

„Ze was natuurlijk erg gelukkig dat haar zaak niet wordt herzien. Maar ze wordt door de overheid beschermd en kon niet in de rechtbank aanwezig zijn.”

De vorige keer was uw cliënt nog niet vrij om te gaan en staan waar ze wilde. Nu wel?

„Ze heeft de afgelopen maanden doorgebracht in een safehouse in Islamabad, want haar leven loopt gevaar in Pakistan. Nu ze definitief is vrijgesproken, kan ze zich vrijelijk bewegen. Maar het is 100 procent zeker dat ze ons land gaat verlaten. Het is wachten op de juiste papieren en dan vertrekt ze naar Canada. Daar wonen haar kinderen en zij is daar welkom. De Canadese regering regelt haar overkomst. Ik verwacht dat ze elk moment kan vertrekken.”

Na de vrijspraak van Asia Bibi eind oktober vluchtte u naar Nederland. Onlangs ging u weer terug Pakistan. Is het nu wel veilig voor u in uw land?

„Nee.”

U wordt niet beveiligd?

„Ik verblijf gewoon op mijn oude adres dat publiek bekend is. De ”security” houdt mijn huis en kantoor in de gaten, maar verder heb ik geen persoonlijke beveiliging. Allah beschermt mij.”

U bent niet bang voor extremistische moslims die u willen vermoorden?

„Jawel. Maar ik heb geen keus. Ik wil me inzetten voor mijn land en in het bijzonder voor christenen die wegens blasfemie worden aangeklaagd. Ik wil Shagufta Kausar bijstaan die al vier jaar vastzit. Zij is tegelijk met haar man Shafqat Masih opgepakt en zit in een dodencel. Haar zaak lijkt op die van Asia Bibi en ik wil haar vrij pleiten.”

Hoe kijkt u terug op de periode dat u in Nederland verbleef?

„Asia Bibi was dolgelukkig toen ze de gevangenis kon verlaten. In mindere mate ervoer ik hetzelfde, want Nederland voelde voor mij toch wel beklemmend. Ik kende de taal en cultuur niet en ik miste natuurlijk mijn familie.

Wel wil ik er nog eens terugkomen. Ik ben namelijk voorgedragen voor een Nederlandse mensenrechtenprijs. Als die wordt toegekend, hoop ik die in ontvangst te komen nemen.”