Jarenlang was Billy Graham de „meest bewonderde wereldling”, zegt prof. dr. W. van Vlastuin, rector van het Hersteld Hervormd Seminarie in Amsterdam.
Graham had invloed op het maatschappelijk leven, onder meer door de adviezen die hij de Amerikaanse presidenten Eisenhower en Nixon gaf. Maar Graham is vooral bekend geworden om zijn massale evangelisatiecampagnes. In dat kader kreeg hij toegang tot de landen achter het IJzeren Gordijn en bezocht hij in het jaar 2000 ook Amsterdam. „Kenmerkend voor deze bijeenkomsten was dat mensen concreet moesten kiezen voor Jezus, zodat het aantal bekeerlingen dat hij gemaakt heeft ook goed te tellen is: 3,2 miljoen.”
Volgens prof. Van Vlastuin kan van Graham in het algemeen worden gezegd dat hij in een „orthodox-protestants kader” opereerde als het ging om het gezag van de Schrift, de leer van schepping, de godheid van Christus en de leer van hel en hemel. „Hij drong dan ook krachtig aan op persoonlijke bekering en geloof.”
Als het ging om de leer van de persoonlijke zaligheid was hij echter „zonder meer” een arminiaan. „Hij heeft ook wel kritiek gekregen omdat men in zijn benadering impliciet inclusivisme ontwaarde door zijn spreken over onbewust geloof in Christus bij moslims en boeddhisten.”
Prof. Van Vlastuin heeft uiteindelijk gemengde gevoelens bij deze evangelist. „Bezien we het optreden en de boodschap van Graham vanuit het perspectief van het ongeloof en het nihilisme, dan mogen we dankbaar zijn dat hij zo veel invloed in de wereld heeft uitgeoefend. Bezien we zijn invloed vanuit een gereformeerd perspectief, dan heeft hij afbreuk gedaan aan de inhoud van het christelijk geloof. Waar het aankomt op de ontmoeting tussen God en mens, koos Graham de verkeerde route, zodat de rechtvaardiging van de goddeloze niet kon functioneren.”
