Dat hij geroepen was tot het predikantschap, wist de 17-jarige Gerrit Herwig uit Nieuw-Lekkerland wel. Maar hij stotterde. Het zou nooit wat worden als hij vanaf de kansel moest spreken, dacht hij. „Ik legde de roeping bij God terug.”

Herwig ging het onderwijs in. Na zijn opleiding aan de Driestar in Gouda werd hij meester in Nieuw-Lekkerland. Vijf jaar daarna vertrok hij met zijn vrouw naar het Friese Wouterswoude. Hij werd er op 25-jarige leeftijd basisschooldirecteur.

In de jaren die volgden verruilde het echtpaar Herwig de Friese Wouden voor de Noord-Veluwe. Intussen behaalde hij zijn eerstegraadsbevoegdheid voor het werk als godsdienstdocent. „Nog steeds niet met de verwachting om predikant te worden.”

Toch werd kandidaat Herwig uit Doornspijk op biddag 1995 bevestigd als predikant in Noordwijk. Ds. Herwig, die is gaan zitten op de bank in de pastorie aan de Laan in Nunspeet, zegt ervan: „De Heere had me voor de tweede keer geroepen, met de woorden uit Jesaja 32:4b: „De tong der stamelenden zal vaardig zijn...” Toen was het ook gelijk afgelopen met het gestotter.”

Nu preekt hij vaak drie keer per zondag. Bij voorkeur in drie punten en ’s avonds met een thema dat de Heidelbergse Catechismus aanreikt. „Zeker op de Veluwe is het makkelijk om een keer ’s middags elders te preken”, vertelt ds. Herwig. „Maar ik kom ook regelmatig in de Alblasserwaard.”

Beroep

Ds. Herwig, die dinsdag 63 jaar is geworden, staat nu elf jaar in Nunspeet. Zijn voorgaande gemeenten diende hij minder lang. Een beroep uit Bilthoven wacht momenteel nog op een antwoord.

In het verleden maakte hij mee dat het beroepingswerk onverwachte wendingen nam. In zijn tweede gemeente, Wierden, kreeg de predikant op de kansel de bevestiging dat hij moest bedanken voor een beroep waarmee hij veel werkzaamheid had gehad. Enkele maanden later kreeg hij een beroep uit Kamerik. „Ik had daar nooit gepreekt en wilde er absoluut niet naartoe. Maar op de dag van de beslissing moest ik het toch aannemen. God had me bij de kladden gegrepen.”

Na Kamerik volgde Nunspeet. De Veluwenaren moesten soms wennen aan zijn directe preekstijl, erkent ds. Herwig. „Hier heb ik geleerd om ook tegen mezelf te preken. Ik vraag bijvoorbeeld: „Heeft u ook moeite om aandachtig uit de Bijbel te lezen? U niet? Ik wel.” Als je dicht bij de mensen staat, kun je veel zeggen.”

Ds. Herwig kwam in 2009 in Nunspeet in een vergrijsde wijk. Sindsdien groeit het aantal jonge leden. Er is ”snuffelcatechese” voor kinderen van tien en elf jaar. „Zij stromen enthousiast door naar de reguliere catechisatie.” Hij is er dankbaar voor. „Gods liefde is alles”, zegt hij, met een beroep op 1 Johannes 4:19. „Dat is de tekst die op mijn grafsteen komt te staan als ik sterf voordat de Heere Jezus terugkomt.”

U brengt de wederkomst regelmatig ter sprake.

„Ik preek iedere zondag alsof het de laatste keer is. Dan vraag ik de gemeente weleens: „Stel, het is acht uur en de Heere Jezus komt om tien uur terug. Dan hebt u nog twee uur. En waar bent u dan? Dat zijn volgens mij de vragen waar het om draait.”

Is het volgens u nu de late eindtijd?

„Ja. Kijk naar de verkilling van de natuurlijke liefde, de sprinkhanenplaag in Afrika en de verspreiding van het coronavirus. Te midden daarvan wordt steeds duidelijker dat er geen mens is die God zoekt.

En er worden wereldwijd jaarlijks 46 miljoen ‘wettige’ abortussen gepleegd. Geloof je dat God dat onbewogen aanziet? Ondanks dat we in ons land niet voor het ongeboren leven mogen opkomen, kunnen we daar blijkbaar rustig onder slapen. Ook in de kerk.”

U maakte zelf mee hoe dat gedachtegoed in de praktijk vorm krijgt.

„Toen mijn vrouw zwanger was van onze tweede dochter, kreeg ze rode hond. Ze kreeg tot drie keer toe abortus aangeboden, omdat onze dochter gehandicapt zou kunnen zijn. Na de geboorte bleek dat onze dochter ernstig slechthorend was. Ik zie de arts in het ziekenhuis van Dokkum nog zo met een pollepel op een pannendeksel slaan: „Dit kind hadden jullie nooit geboren moeten laten worden!” En nu zijn we ruim dertig jaar verder. Onze dochter is getrouwd, moeder van twee kinderen, heeft een goede baan en is tot een levend geloof in Christus gekomen.”

U geeft enkele uren godsdienst en Nederlands op het Hoornbeeck College in Kampen. Wat doet deze tijd volgens u met jongeren?

„Je zult in deze tijd maar jongere zijn. Dat vind ik nogal wat. Ik merk dat jongeren op zoek zijn naar echtheid en puurheid. Ze vragen zich af hoe je in de wereld van vandaag christen kunt zijn. Ook heel concreet: hoe ga je als christen om met seksualiteit? Of in wat je koopt in een wereld die niet met welvaart om kan gaan en niets geleerd heeft van de crisis uit 2008? De openheid in het spreken daarover is een zegen in deze tijd. Ik kom soms met tranen in mijn ogen terug van belijdeniscatechisatie. Natuurlijk, niet al hun keuzes zijn de mijne, maar er is zoveel puurheid.”

Ds. G. Herwig

Gerrit Herwig wordt geboren op 10 maart 1957 in Nieuw-Lekkerland. Op zijn 25e wordt hij directeur van een basisschool in het Friese Wouterswoude. Na enkele jaren verhuist hij naar het Gelderse Doornspijk. In 1994 wordt hij bevestigd als predikant van de hervormde gemeente van bijzondere aard in Noordwijk. Daarna staat hij in de hervormde gemeenten van Wierden (1999) en Kamerik (2004). Sinds 1 februari 2009 is hij verbonden aan de hervormde gemeente van Nunspeet (wijk Dorpskerk). Ds. Herwig is getrouwd. Het echtpaar Herwig heeft vijf dochters en tien kleinkinderen.