De voordelen van de slimme meter zijn legio, als we het nutsbedrijf mogen geloven. Meterstanden doorgeven is verleden tijd en de consument krijgt meer inzicht in zijn verbruik. Met een gewone meter behoort een dubbeltarief straks niet meer tot de mogelijkheden. Een slimme meter biedt de netbeheerder broodnodige informatie over vraag en aanbod van energie. De klant kan energie terugleveren en profiteren van variabele tarieven. En last but not least: de privacy is goed beschermd. Jawel.

Wat valt daar tegenin te brengen? De Consumentenbond heeft er fiducie in en raadt de slimme meter aan. Wie ben ik dan om wantrouwend te zijn? Misschien moet ik maar overstag gaan. Die meter, vooruit. Meer slimmigheden staan voorlopig echter niet op mijn verlanglijstje.

Slimme apparaten maken het leven gemakkelijker, ongetwijfeld. Te gemakkelijk, wellicht. Onderwijl raken we gekluisterd aan digitale technologie die even onzichtbaar wordt als alomtegenwoordig en onmisbaar. Gemak dient de mens en de mens de techniek. Turf op straat de voorbijgangers eens die naar het apparaat in hun handpalm staren.

Onlangs logeerde ik bij vrienden in de stad. Hun huis was slimmer dan het mijne. Ze doofden de lichten met een enkel woord, al ging het nog niet helemaal zonder horten of stoten. De onderburen bleken ook al een slim huis te hebben. Ze hielden net een feestje en de gasten amuseerden zich kennelijk. Het ging er best beschaafd aan toe, maar desondanks was de rust ver te zoeken. Het „Hey Google!” klonk steeds boven het feestgedruis uit. Via de slimme speaker werd de internetgigant aangeroepen met verzoeknummers. De muziek klonk niet aflatend.

Toen de klok halfvier sloeg, had ik sterk de neiging om te schreeuwen: „Hey Google, laat deze bezoeking ophouden!” Maar dan zou vanuit het verre Silicon Valley vast hebben geklonken: „Sorry, ik begrijp het niet.”

Webredacteur Martijn den Hollander belicht in deze rubriek de wereld van de online media.