Wandelen in de valleien van Noor en Voer
In Zuid-Limburg waan je je al een beetje in het buitenland. Zeker in het land van de beek Noor, waar zuidelijk Nederland en de Belgische Voerstreek elkaar de hand geven.
Qua oppervlakte stelt Zuid-Limburg niet veel voor, maar liefhebbers van wandelen belanden er in een speeltuin. Zeker in het karakteristieke dorpje Noorbeek, pal tegen de Belgische Voerstreek aan. Op advies van de uitbater van VVV-servicepunt Tieske kiezen we voor wandeling 4, aangegeven met rode paaltjes.
Langs de Sint-Brigidakerk, met z’n muren van tufsteen, lopen we het glooiende Limburgse land in. De bomen zijn nog bladloos, waardoor de structuur van de takken des te fraaier uitkomt. Voorbij een boomgaard slaan we linksaf en gaan we stijgen. Het karrenpad met uitzicht op Noorbeek gaat over in een holle weg. Al snel zien we rechts de holen van de dassenburcht die de man van Tieske ons beloofde. De dassen zelf houden zich schuil.
Bovenaan het pad wacht een bank, naast een crucifix en een informatiebord over Kattenroth, de ‘bergrug’ die de scheiding vormt tussen de valleien van de beken Noor en Voer.
Een grenspaal verraadt waar we België binnenwandelen
We vervolgen de tocht over een fietspad tussen geboomte. Een grenspaal verraadt waar we België binnenwandelen. Iets verderop verlaten we de verharde weg en dalen we over grasland en tussen bomen af naar Sint-Martens-Voeren. Je waant je hier in Oostenrijk. Die indruk wordt nog versterkt door een 23 meter hoog spoorwegviaduct met neoclassicistische bogen.
In het dorp worden we verwelkomd door het klaterende beekje bij de eeuwenoude Sint-Martinuskerk, met zijn toren uit de 13e eeuw. Halverwege het gehucht voert een slecht zichtbare rode paal de wandelaar opnieuw naar een holle weg tussen begroeide aardwallen en heggen, een eldorado voor vogels. Regelmatig staan we stil om te genieten van de stilte en de vergezichten over het beschermde graftenlandschap – hellingen met miniterrassen om erosie tegen te gaan.
Over een smalle geasfalteerde weg klimmen we opwaarts naar Ulvend. Na de agrarische buurtschap lopen we even over het weggetje dat hier de grens tussen België en Nederland vormt. Dan buigen we af en gaan we weer dalen, naar de buurtschap Vroelen, met in het hart Hoeve De Peul: voor vee en vakantiegangers die van rust houden. Daarvandaan loop je al snel Noorbeek weer in.
We trakteren onszelf op koffie en vlaai bij Tinus, de uitspanning van Tinus en Maike Getse. Maike brengt de koffie, Tinus de taart. Een waardig slot van de wandeling. Bij de open haard stellen we vast dat de tip van de man van Tieske volkomen terecht was.
beeld RD
beeld RD
