Dr. De Reuver sluit de bespreking af. „Ik kan me niet veel synodevergaderingen herinneren waarop zoveel emoties naar boven kwamen. Wat is het mooi om samen kerk te zijn. En wat is het lastig. Zó zijn we aan elkaar gegeven.”

Wat hem betreft staat de Protestantse Kerk voor een „inclusieve” kerk. „Voor die ene tafel, waar we brood en wijn met elkaar delen. God ziet beide zonen aan, uit liefde, zowel homo’s als hetero’s. En ook degenen die innerlijk geen ruimte vinden om homohuwelijken in te zegenen. Het is uitdaging voor het moderamen en de synode om dit kerkordelijk te verwoorden.”

Van Wijngaarden komt nog even naar voren. „Het heeft me geraakt dat niemand, behalve het moderamen, bij me is gekomen om me een hand te geven. Dat geeft me een vervelend gevoel.”

Preses ds. Van den Broeke: „In de sprekersronde klonk waardering voor beide verhalen. Dat kunt u wel mee naar huis nemen. De scriba sprak bovendien van een inclusieve kerk waarin verschillen mogen bestaan.”