Wie de onderstaande foto bekijkt, begrijpt onmiddellijk hoe de kneu aan zijn streeknaam Robijntje komt. De borst en het voorhoofd zijn prachtig dieprood gekleurd. Helaas gaat het met kneutjes niet al te best. Hij staat op de Rode Lijst, wat inhoudt dat deze vogel sterk in aantal achteruitgaat. Hoe sterk die achteruitgang precies is, moet je afleiden uit uitgebreide telgegevens die statistisch bewerkt worden. Allemaal nogal op een afstand van de dagelijkse beleving dus.
Een paar jaar geleden was ik in de gelegenheid om een steekproef te nemen hoe het in onze omgeving nou echt met de kneu gesteld was. Zo’n veertig jaar geleden had ik als beginnende vogelaar 2 kilometer meidoornhaag langs het toeristische spoorlijntje vlak bij mijn woonplaats geïnventariseerd op broedende kneutjes. Dat ging makkelijk omdat je door de droogstaande sloot onder de meidoorns kon lopen en dan ieder nestje zag zitten. De heg staat er nog precies zoals in mijn jeugd, dus kreeg ik het idee om de telling van nestjes te herhalen. Dat ging –ik moet het eerlijk toegeven– toch heel wat moeilijker dan veertig jaar geleden. Maar de resultaten van mijn inspanning overtroffen alle verwachtingen. Van de bijna honderd nestjes in 1975 waren er na veertig jaar nog twee over. Dat maakt pijnlijk duidelijk dat kneutjes niet voor niets op de Rode Lijst staan!
