Dat betoogde dr. Marten van Willigen woensdagavond tijdens de presentatie van zijn boek ”Met Christus verbonden”. „De vreugde over deze mensenliefde van God is in het Oosten veel meer aanwezig dan in het Westen, waar erfzonde, rechtvaardiging, verzoening en vergeving centrale begrippen vormen. Niet dat dit wordt ontkend, maar het accent ligt anders. In het Oosten staat de dankbaarheid over de verlossing veel meer centraal.”

Classicus dr. Van Willigen, oprichter van de Stichting Bijbeluitleg Vroege Kerk, presenteerde in Kapel Caesarea in Ugchelen zijn vervolg op ”Christus volgen” (2014). Beide publicaties gaan over doop en avondmaal in de Vroege Kerk. Zijn nieuwe boek behandelt de preken en catecheses van Chrystosmus (344-407). Calvijn beschouwde deze kerkvader als een van de meest evenwichtige uitleggers van de Schrift en wilde preken van hem in het Frans uitgeven. Van Willigen roemde de unieke combinatie van „groot inzicht in menselijke gevoelens en gedachten en het vermogen om bij de luisteraar binnen te komen.”

Oneindige liefde

Chrysostomus was zich zeer bewust van de genade en de mensenliefde, de zogeheten filantropie van God, zichtbaar geworden in het zenden van de Zoon. „Het is liefde van Gods kant voor de mens die Hem heeft bewogen om Zijn Zoon te zenden. Daar zijn geen woorden voor. God had het niet hoeven doen, maar Hij deed het wel, uit oneindige liefde en bewogenheid voor de mens.”

Van Willigen omschreef Chrysostomus als een zeer betrokken pastor en een zeer invoelend catecheet. Het pastorale karakter van de preken herkent men onmiddellijk aan de toon. „Die is warm en niet verwijtend. Wel bezorgd en meelevend, soms ook heel confronterend, maar nooit zo dat de luisteraar het gevoel krijgt dat hij zo veel zonden heeft begaan dat de terugkeer tot God of persoonlijke bekering niet meer mogelijk is.”

Ds. P. J. den Admirant, hervormd predikant in Apeldoorn, zei onder de indruk te zijn van de beeldende taal van Chrysostomus’ preken. Zo wordt de gemeente erin vergeleken met dieren die een winterslaap houden, maar wanneer ze de warmte voelen terugkeren, verlaten ze hun schuilplaats en beginnen ze te springen en te huppelen. „Zo kan ook onze ziel een winterslaap houden. Wanneer we eruit opgewekt worden, beginnen we te huppelen en te springen in de geestelijke weide van de Schriften.”

Verder viel hem op de persoonlijke manier waarop de kerkvader zijn hoorders aanspreekt en over zichzelf spreekt. „Voordat hij iets wist over het geven van een ik-boodschap maakte Chrysostomus er al veelvuldig gebruik van.” De prediking van Chrysostomus is ten slotte christocentrische prediking. „Keer op keer laat hij zien dat Christus voor de gelovigen alles is. Waarom bekommeren zij zich er dan om mooie dingen te willen bezitten, als Hij alles is?”

Het koor Magnificat uit Kampen onder leiding van Margreeth Verboom bracht vroegchristelijke hymnen en hoogtepunten uit de liturgische muziekliteratuur ten gehore.