De spanningen tussen ultraorthodoxe en seculiere Joden in Israël nemen toe. Dat bleek afgelopen weekeinde eens te meer.
De scheiding tussen mannen en vrouwen in het openbaar vervoer was ditmaal de inzet van een confrontatie. Mannen voorin, vrouwen achterin. Zo was het altijd in bussen die tussen voornamelijk in door ultraorthodoxe Joden bewoonde wijken van Jeruzalem reden.
Die scheiding is seculiere Israëliërs echter kennelijk een doorn in het oog. Zij vonden het dan ook nodig om zaterdag demonstratief op ultraorthodoxe buslijnen te stappen en stickers tegen discriminatie van vrouwen uit te delen.
De buskwestie is niet de enige frustratie van seculier Israël over de ultraorthodoxe gemeenschap. Het feit dat ultraorthodoxe jongeren niet in dienst hoeven en het feit dat de politie nauwelijks optreedt in ultraorthodoxe wijken versterkt het seculiere ongenoegen.
Nu dient respect voor religieuze overtuigingen in het algemeen hoog in het vaandel te staan. Zeker als het uitleven van die overtuiging nauwelijks hinder in het publieke domein veroorzaakt. Zelfgekozen segregatie in het busvervoer hoeft in dat opzicht geen bovenmatige ergernis te veroorzaken.
Los daarvan speelt religie al sinds jaar en dag een belangrijke rol in de Israëlische publieke sfeer. Variërend van het vliegverbod van de nationale luchtvaartmaatschappij El Al op de sabbat tot de winkelsluiting tijdens godsdienstige feesten. Menig christen zou wensen dat er in eigen land gelijksoortige regels zouden gelden.
Kwalijk is echter wel hoe de ultraorthodoxe gemeenschap afgelopen weekeinde uiting gaf aan haar gevoel te worden gediscrimineerd. Gekleed in concentratiekampkleding en getooid met gele davidssterren probeerden ultraorthodoxe betogers het Israëlische publiek kenbaar te maken dat zij, evenals ten tijde van nazi-Duitsland, in Israël tot ongewenste groep zijn verklaard.
Welke reflex de al dan niet vermeende seculiere campagne tegen ultraorthodoxe Joden in Israël ook mag oproepen, de vergelijking met de Holocaust gaat bij voorbaat mank.
Joden werden tijdens de Tweede Wereldoorlog vervolgd vanwege het simpele feit dat zij Joods waren en als inferieur ras werden beschouwd. Daar is bij de huidige controverse tussen seculiere en orthodoxe Joden in Israël natuurlijk bepaald geen sprake van.
Het gaat dan ook volstrekt niet aan om een zeer dramatische gebeurtenis uit de geschiedenis te kapen, in een poging de eigen slachtofferrol te versterken.
Overlevenden van de Holocaust reageerden dan ook terecht zeer verontwaardigd op het optreden van de ultraorthodoxe demonstranten. Ook Holocaustmuseum Yad Vashem liet weten dat het nadrukkelijk afstand neemt van de demonstratie van zaterdag.
Misschien moeten ultraorthodoxe Joden voortaan eerst eens hun oor te luisteren leggen bij overlevenden van de Holocaust. Dat zal hen er vermoedelijk snel van weerhouden zich opnieuw in kampkleding te hijsen en zich met een davidsster te tooien.