Stichting Isaac da Costa, zoals Steunfonds Israel voortaan heet, viert een kwarteeuw steun aan het Joodse land. Russu’s lezing is onderdeel van een feestelijke avond. In Driebruggen is het kerkgebouw van de hersteld hervormde gemeente volgestroomd met „Israëlvrienden”, zoals directeur Wim de Kloe de aanwezigen aanspreekt. De jongens en meisjes van kinderkoor Yadah uit Waarder en Driebruggen zijn voor de gelegenheid gekleed in het wit-blauw van de Israëlische vlag. ”Shalom Chaverim”, ”Vrede, vrienden”, zingen de kinderen vrolijk.

Steunfonds Israël werd in 1999 opgericht om de Messiaanse gemeente van ds. David Zadok een nieuw kerkgebouw te geven. In 2013 opende de Grace and Truth-gemeente in Gedera haar deuren. Het fonds verlegde daarna de focus naar andere projecten, zoals christelijk onderwijs.

Ds. Uitslag, voorzitter van het Steunfonds, opent de avond. Vanuit  Mattheüs 1 vestigt hij de aandacht op Jezus’ Joodse afkomst. „In Jezus worden Gods beloften voor Israël vervuld.” Later op de avond komt dat ook naar voren in de toespraak van ds. Zadok. „Door wat Christus voor ons heeft gedaan, kunnen we vanavond de 25e verjaardag van het Steunfonds vieren. Zonder Hem zou niemand van ons hier vanavond zijn.”

Nieuws in beeld

Kinderkoor Yadah onder leiding van Willeke den Hertog zingt onder andere ‘Shalom Chaverim!’. beeld Erik Kottier

Een echtpaar nam zelfs een baby mee naar de jubileumavond. beeld Erik Kottier 

Ds. David Zadok beschouwt de bouw van de kerk in Gedera als een wonder. Hij is het Steunfonds Israël dankbaar voor de inspanningen die het voor de bouw deed. beeld Erik Kottier

Een jong koorlid van Yadah. beeld Erik Kottier

De kinderen van Yadah zingen met plezier. beeld Erik Kottier

Ds. A.C. Uitslag vestigt in zijn openingswoord de aandacht op Jezus’ Joodse afkomst. beeld Erik Kottier

Aandacht voor het openingswoord van ds. A.C. Uitslag. beeld Erik Kottier

Steunfonds Israël, voortaan Stichting Isaac da Costa, viert haar 25-jarig bestaan in de hersteld hervormde kerk in Driebruggen. beeld Erik Kottier 

Ds. M.H. Schot bezocht de avond ook. Hij was onlangs nog in Israël. De verdeeldheid onder het Joodse volk en de onzekerheid over de toekomst van Israël raakten hem. „Het land heeft veel kennis over waar de vijand zit en hoe het controle moet houden. Maar het volk mist kennis over wie de Heere, de God van Israël is.” Van links naar rechts: mevr. Schot, ds. M.H. Schot, ds. D. Zadok, Yoel Russu, Wim de Kloe. beeld Erik Kottier

Wapen

Lernen, leren, zit in de Joodse genen, vertelt Yoel Russu. Zijn lezing is in het Engels, een vertaling ervan is mee te lezen in het programmaboekje. „Het volk Israël heeft twee redenen om te investeren in onderwijs: het volk van het Boek moet het Boek kunnen lezen. Maar het is ook het enige wapen waarover Joden beschikken als hen landbezit en zelfbestuur worden ontzegd.”

Ook nu is onderwijs een belangrijke pijler voor Israël, weet de schooldirecteur. „Het is essentieel voor de veiligheid, de economie en de identiteit van ons land.” Russu is erg bezorgd over de staat van het onderwijs. Door de coronapandemie ontstonden er leerachterstanden bij kinderen uit arme bevolkingsgroepen. De oorlog kwam daar nog overheen. „38.000 leerlingen zijn uit hun huizen verdreven, 19.900 kinderen zijn slachtoffer geworden van terroristische aanvallen. Dat eist zijn tol. Op vrijwel alle scholen is een tekort aan leerkrachten, onder andere omdat personeel moet dienen in het leger.”

Opgestroopte mouwen

Makor HaTikvah, de Messiaans-Joodse school in Jeruzalem waar Russu directeur van is, staat voor nog meer uitdagingen dan gewone Israëlische scholen (zie kader). „Onze school heeft een bijzondere identiteit. We hebben bereikt dat de school er financieel goed voor staat en dat we erkenning hebben van het Ministerie van Onderwijs. Maar de huisvesting en het op peil houden van het personeelsbestand geven veel zorg. Soms lijkt de missie bijna onmogelijk. Dan voel ik me als David tegen Goliath. Maar onze visie is sterk: We willen de nieuwe generatie onderwijs geven over Jezus de Messias.”

Russu roept op tot gebed. „Denk aan ons in uw gebeden. We verwachten onze Verlosser. We kijken naar de hemel en ondertussen stropen we onze mouwen op, staan we op het veld en oogsten we met vreugde. De Heere zegene jullie. Liefde uit Jeruzalem”, besluit hij zijn toespraak.

Nieuwe naam

Aan het eind van de avond maakt directeur Wim de Kloe de nieuwe naam van Steunfonds Israël bekend: Stichting Isaac da Costa. De naam komt niet zomaar uit de lucht vallen, legt hij uit. „Onze stichting heette eerder al Steunfonds Israël Isaac da Costa.”

De Kloe noemt verschillende projecten waar de stichting zich de komende jaren op richt: steun aan Makor HaTikvah, maar ook toerusting van Israëlische ambtsdragers in de gereformeerde leer. „Het grote doel is dat het Woord in Israël komt.”

De Kloe leest een felicitatiebrief voor van Modi Ephraim. De Israëlische ambassadeur is niet op de avond aanwezig omdat hij sabbat viert. Ephraim dankt de stichting voor vijfentwintig jaar trouw aan Israël. „Media hebben zich venijnig gekeerd tegen ons land. Dat geeft een diepere waardering voor jullie stichting, met wie wij de liefde voor ons land en de Heilige Schrift delen.”