Vier lessen over zorg voor de schepping geeft het netwerk NatuurGetrouw in maart en april aan het Centrum voor Godsdienstonderwijs (CGO) van de Gereformeerde Gemeenten in Zeist. Donderdag start de eerste. Cursusleiders zijn de initiatiefnemers van NatuurGetrouw, een netwerk voor scheppingszorg: Evert-Jan Brouwer en Kees Verrips.

Wat was de aanleiding om deze leergang te geven aan het CGO?

Kees Verrips: „Er is een grote behoefte aan onderwijs over de schepping. Dat merken we aan de hoeveelheid aanvragen die we krijgen van catechisaties, jeugdverenigingen en gemeenten om over dit onderwerp te komen spreken. We zijn blij dat het CGO ons de ruimte biedt tussen alle theologische onderwerpen en lessen over oudvaders.”

Waar gaan de lessen over?

„We zullen ons met de cursisten buigen over wat de Bijbel zegt over de schepping en onze zorg daarvoor. Ook behandelen we de visie van schrijvers en denkers uit de traditie van de Reformatie en Nadere Reformatie. In die traditie was er veelal geen uitgewerkte opvatting over de natuur en onze omgang daarmee. Nog steeds is er relatief weinig aandacht in reformatorische kerken voor scheppingszorg. Lopen we daarmee op de weg die God bedoelt? Of geeft de Bijbel wel degelijk handvatten voor hoe we onze zorg voor de schepping kunnen invullen?”

Hoe verklaart u dat er in de kerk jarenlang geen uitgewerkte visie op de natuur was?

„Mensen leefden vroeger veel dichter bij de natuur dan nu. De schepping maakte deel uit van hun identiteit. Met de opkomst van de technologie brokkelde dat bewustzijn af. Dat leidde er bijvoorbeeld toe dat mensen de biddag voor gewas en arbeid veranderden in een bid- en boetedag. Maar dat was niet de bedoeling van onze vaderen. Met een biddag in de lijdenstijd ontstaat er een belangrijke verbinding. God is niet losgeraakt van de schepping, Hij is er nog steeds aanwezig. Niet vanuit de hoge hemel, maar Hij is bij alles betrokken.”

Welke aanknopingspunten liggen er in de visie van de reformatoren voor onze tijd?

„Ik denk dan aan het onderwerp soberheid en aan de bekende theologische vierdeling van de Nadere Reformatie: schepping-zondeval-verlossing-voleinding. Die mag niet eenzijdig worden betrokken op ons mensen alleen, maar geldt voor de hele schepping. Dat moet tot een bescheiden leven leiden. Heel concreet: muggen zijn hinderlijke beesten, maar God geeft hun straks ook een plek op de nieuwe aarde. Dat heeft consequenties voor onze omgang met deze insecten.

Op een avond voor 17-plussers vroegen twee jongens mij: „Wat vindt u ervan dat er in onze gezindte zo vijandig wordt gesproken over de wolf?” Toen zei ik: „Die wolf heeft meer recht op leven dan wij. Wij hebben gezondigd, hij niet.”

God heeft ons het boek van de schepping gegeven. Hij vertelt ons er belangrijke verhalen door, maar horen wij die wel? Ons verstand is verduisterd. Wij hebben Gods Geest nodig om Gods Woord te begrijpen, maar ook om de lessen in de natuur te verstaan.”

Wat hoopt u dat deelnemers van deze leergang meenemen naar huis?

„Ik hoop dat ze in hun eigen leven oog krijgen voor Gods schepping en onze bescheiden plek daarin. Zodat ze uitroepen met Psalm 104: „Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.” Wij doen alsof deze aarde van ons is, maar dat is ze niet. Dat moet tot grote bescheidenheid, maar ook tot een grote betrokkenheid op de schepping leiden.”

Kees Verrips over de leergang NatuurGetrouw aan het Centrum voor Godsdienstonderwijs