‘Erasmusschutter’ Fouad L.: er moesten heel veel mensen dood
Uit woede en frustratie dat hij zijn artsendiploma niet zou krijgen ontwikkelde Fouad L., de zogenoemde Erasmusschutter, naar eigen zeggen in maart of april 2023 „een heel verschrikkelijk plan”. Dat zei hij maandag op vragen van de rechtbank in Rotterdam, aan het begin van zijn strafproces. „Er moesten heel veel mensen dood”, aldus L.
De 33-jarige L. staat terecht voor de moorden op zijn buurvrouw Marlous (39), haar 14-jarige dochter Romy en de 43-jarige docent en huisarts Jurgen Damen. Het schokkende geweld voltrok zich op 28 september 2023. L. schoot Marlous en Romy dood in hun huis aan het Heiman Dullaertplein in de Rotterdamse wijk Delfshaven. Hij stak zijn huis in brand. Niet veel later schoot hij Damen dood in een collegezaal van het Erasmus MC. Ook hier stichtte hij brand en bedreigde hij tal van mensen. Uiteindelijk kon hij buiten door de politie worden overmeesterd.
Volgens L. werd hij gedreven door „extreme woede - oncontroleerbaar, hij bestond al jarenlang, en kon geen uiting krijgen”. L. kreeg tijdens zijn studie problemen met docenten en werd enkele malen geschorst. Hij zei dit „onbegrijpelijk en onlogisch” te vinden. „Toen knapte er eigenlijk iets in me.”
Hij vertelde dat hij een plan ontwikkelde en vanaf maart 2023 drie wapens en richtlasers kocht. „Ik had een intern conflict met mezelf. Eerst had ik een afwachtende houding ten opzichte van het plan, maar door het kopen van bijvoorbeeld de lasers werd het ineens echt.”
L. zei dat hij met zichzelf onderhandelde om het plan af te zwakken, zodat er minder slachtoffers zouden vallen. „Ik realiseerde me dat het originele plan verschrikkelijk was”, zei hij. „In die onderhandeling met mezelf werd het plan geminimaliseerd en dat plan werd het uiteindelijk. Dat kwam ik met mezelf overeen.”
De voorzitter van de rechtbank merkte op dat L. doet voorkomen - door de manier waarop hij over de gebeurtenissen praat - alsof de misdaden niet zijn verantwoordelijkheid zijn geweest. Hij zei dat hij daar „afstand” van voelt. „Het is een gevoel. Ik ben wel degelijk schuldig en logisch gezien verantwoordelijk, maar ik voel het niet.” Het uitvoeren van zijn uiteindelijke plan was „een script”, „een missie”.
Het proces vindt plaats in de extra beveiligde zittingszaal van de rechtbank Rotterdam. De zaal is tot de laatste stoel gevuld, onder meer met nabestaanden, andere betrokkenen en pers en publiek. De rechtbank heeft de hele week uitgetrokken voor de zaak.
