De Heere gebruikt middelen die Hij Zelf heeft ingesteld. Ik wil daarmee zeggen dat de middelen gebruikt kunnen worden, juist als de arme ziel de zegen mist. De Heere komt in die middelen mee en God de Heilige Geest neemt de dingen van Christus en maakt ze aan de ziel bekend. Zo wordt ook gezegd: „Niemand kan zeggen Jezus de Heere te zijn (dat is: Christus de Heere noemen voor zichzelf, zaligmakend, aangenaam en zalig), dan door de Heilige Geest.”

Wanneer, mijn vrienden, dit de beleving is, dan voelt een kind van God de kracht die hem in staat stelt om zo te spreken. Het komt in zijn hart en ziel. Uit zijn banden wordt hij gebracht in vrede en vrijheid. De Heere doet hem de vrijheid, de kracht, de vreugde, de zegen, de heerlijkheid en de zalving in zijn hart ondervinden . Dan kan hij spreken van Gods barmhartigheid, omdat zijn ellende weg is. De Heere schijnt in zijn hart met Zijn onsterfelijke roem en heerlijkheid.

Niets dan dit kan de mens ertoe brengen om met aangenaamheid en blijdschap de taal van onze tekst zich eigen te maken en uit te roepen: „Mijn Liefste is mijn en ik ben Zijn.” Wanneer die vrijheid wordt uitgeroepen en God de Heilige Geest licht maakt in zijn hart, dan looft hij de Heere voor al Zijn barmhartigheden.

John Warburton,
predikant te Trowbridge

(”Preek over Hooglied 2:16a”, uitgave 1976)