Na het zoveelste geklaag en gemurmureer door het volk is Gods geduld ten einde. Onverwachts wemelt het in het tentenkamp van de giftige slangen, die naar alle kanten bijten. Met fatale gevolgen voor oud en jong. Iedereen is in paniek.

Opnieuw is het Mozes die als middelaar bidt voor het volk en God verhoort hem, in de weg van een middel. Op Gods bevel maakt Mozes halsoverkop een koperen slang en bevestigt die op een stang. Het is niet meer dan metaal op metaal, maar God geeft dit geschonken medium een ongekende kracht. Wie gebeten is en op de koperen slang ziet, voelt het gif meteen uit zijn bloed verdwijnen. Niet zo vreemd dat die wonderbare slang door het volk wordt meegevoerd en in het Beloofde Land zorgvuldig bewaard, zoals in de ark een gouden kruik met manna en de staf van Aäron die heeft gebloeid.

Ik kan me niet herinneren ooit een preek over het einde van de koperen slang te hebben gehoord

Vele eeuwen later zal Jezus naar de geschiedenis van het oordeel door de giftige slangen verwijzen. Zoals Mozes de koperen slang hoog aan een stang bevestigde, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden. Letterlijk, aan een kruispaal, door Romeinse soldaten. Om zo het gif van de zonde der wereld in Zijn lichaam weg te dragen, opdat er redding zal zijn voor een opstandig en tegenstrevend volk.

Zoals de oprichting van de koperen slang diepe indruk maakte, zo moet dat ook het geval zijn geweest bij de vernietiging ervan. Niet door Nebukadnezar, Farao Necho of Antiochus IV Epiphanes, die op grove wijze de tempel ontwijdde, maar door de godvrezende koning Hizkia. Vooral gelovige Israëlieten zullen het als schokkend hebben ervaren. Dat weerhoudt Hizkia er niet van om het bevel te geven. Tegelijk met de heilige hoogten, beelden en bomen, tekenen van de afgodsdienst in zijn land, laat hij de vermaarde en zorgvuldig geconserveerde koperen slang verbrijzelen. De oorzaak? Dat wat God tot heil gaf, is een doel in zichzelf geworden. Sterker nog, een voorwerp van verering.

Ik kan me niet herinneren ooit een preek over het einde van de koperen slang te hebben gehoord. Terwijl het toch een leerzame geschiedenis is, met grote actualiteit, zowel in het persoonlijk als in het kerkelijk leven. Deze Bijbelse gebeurtenis leert dat zaken die God gaf tot zegen, kunnen verworden tot voorwerp van adoratie. Dan is het de hoogste tijd om er rigoureus afstand van te nemen. Het is niet mijn taak om de toepassing te maken. Dat mag ieder voor zichzelf doen. Komen er meteen bepaalde voorbeelden in de gedachten, dan is dat veelzeggend. En is het zinvol om te bedenken wat de opdracht van Hizkia ons te zeggen heeft.