„Toevallig”, noemt Wigbels het dat precies híj naar dat bewuste echtpaar wordt gestuurd. De wijkagent herinnert zich het telefoontje van de meldkamer nog goed. „De collega’s die mij naar het opgelichte echtpaar stuurden, wisten niet eens dat mijn naam leek op de naam die dief gebruikte. Ik moest erop af omdat ik op dat moment beschikbaar was.”

Eenmaal aangekomen bij de slachtoffers ontmoet Wigbels een ontredderd echtpaar. „Ze voelden zich dom dat ze in de praatjes van de oplichter waren getrapt”, beschrijft de wijkagent. De boeven hebben volgens hem hun verhaal mooi aangekleed. „De mensen waarbij ik op bezoek kwam, werden gebeld door iemand die zich voorstelde als wijkagent Marvin Wigbold. Hij zei: „In jullie buurt zijn verschillende woninginbraken gepleegd. We hebben een aantal verdachten opgepakt. Een van hen had een boekje bij waarin uw adres staat. Een collega van mij wil bij u langskomen om uw sieraden op te halen en te taxeren. Na taxatie krijgt u ze weer terug.””

Het echtpaar vertrouwt het niet helemaal, vertelt Wigbels. „Maar de oplichters hielden de mensen aan de lijn. Dat doen ze om te voorkomen dat slachtoffers de politie gaan bellen.” Uiteindelijk belt er een man aan bij het echtpaar. „Hij kon een code voorlezen die zijn maat aan de telefoon ook gaf. Toen hebben de mensen hun sieraden afgegeven. Gelijk daarna belden ze de politie.”

Wigbels gaat naar het echtpaar in uniform en in een opvallende politieauto. Hij legitimeert zich nadrukkelijk, om te laten zien dat hij wél de wijkagent is en hij probeert de mensen gerust te stellen. „Ik kon niet anders dan dat doen en de aangifte opnemen.”

Na het incident gaat de politie op onderzoek uit. „Ik heb het signalement en de vluchtroute van de dieven genoteerd. Collega’s hebben navraag gedaan bij buurtbewoners. Een van de buren had een verdacht persoon in een auto zien stappen, maar kon geen kenteken noemen van de wagen. Dat werd lastig zoeken voor ons. We hadden helaas niet genoeg aanknopingspunten. We hebben voor deze zaak niemand kunnen oppakken en van de sieraden is nooit meer iets teruggevonden.”

Dat boeven zijn naam misbruiken voor hun criminele doeleinden, daarvan ligt Wigbels naar eigen zeggen niet wakker. „Ik vind het vooral erg voor de slachtoffers. Ze hadden zo’n goed vertrouwen in hun medemens en dat is beschaamd. Dat raakt mij nog het meest.”

Dit is het derde deel in een serie interviews met mensen die dit jaar voorkwamen in de rubriek Bizar.