Legerbasis Nahal Oz, september 2023

Vlak bij kibboets Nahal Oz ligt de gelijknamige legerbasis van de 13e Golani Brigade. Ook de grensbewakers van Unit 414 zijn hier gestationeerd. Jonge dienstplichtige vrouwen, vaak niet ouder dan 18 of 19 jaar, houden via camera’s elke beweging aan de grens in de gaten. Ze merken al maandenlang verhoogde activiteit: groepen mensen onderzoeken het hek, laten explosieven afgaan en scheuren rond op motoren. De spanning is voelbaar. De soldaten maken zelfs cynische grapjes over wie dienst zal hebben als “de grote aanval” begint. Hun rapporten lijken echter ongehoord te blijven.

Lees ook

Puzzelstukjes van een drama

Waarschuwingen genegeerd

Tussen woensdag 4 en zaterdag 7 oktober ontvangen Israëlische veiligheidsdiensten signalen van Amerikaanse en Egyptische bronnen: Hamas plant iets groots.

Er wordt een muziekfestival verplaatst naar een locatie dicht bij de Gazastrook. Er zijn politie en soldaten aanwezig. Maar moeten er ook soldaten bijspringen? Zaterdag is het Vreugde der Wet, en veel soldaten zijn thuis om deze feestdag te vieren.

7 oktober

03:45 – Legerbases Zuid-Israël:

Ondanks waarschuwingen besluit de legertop geen soldaten van verlof terug te halen. De dreiging lijkt niet groot genoeg; Hamas zou niet in staat zijn tot een grootschalige gecoördineerde aanval. Een dodelijke inschattingsfout.

06:29 – Gazastrook

De gewapende vleugel van Hamas, de Izzedine al-Qassam Brigades, vuurt duizenden raketten af op Israël. Inwoners worden ruw gewekt door luchtalarm en rennen naar hun schuilkelders. De Iron Dome luchtafweer onderschept veel raketten, maar sommige raken Ashkelon en Sderot, waar explosies klinken en branden uitbreken. De aanvallen lijken eindeloos door te gaan.

De gewapende vleugel van Hamas vuurt in de vroege ochtend van 7 oktober duizenden raketten af op Israël. beeld EPA, Mohammed Saber

De gewapende vleugel van Hamas vuurt in de vroege ochtend van 7 oktober duizenden raketten af op Israël. beeld EPA, Mohammed Abed

De gewapende vleugel van Hamas vuurt in de vroege ochtend van 7 oktober duizenden raketten af op Israël. beeld EPA, Mohammed Abed

Ashkelon. beeld EPA, Atef Safadi

06:29 – Novafestival

Op 5 kilometer van de Gazastrook dansen meer dan 4000 feestgangers op het Novamuziekfestival en wachten op de zonsopkomst. Het feest wordt verstoord als vanuit Gaza afgevuurde raketten boven hen exploderen. Het festival wordt abrupt gestopt. De DJ roept: „Het festival is voorbij, ga op de grond liggen, zoek dekking!" Op verzoek van de politie beginnen de bezoekers het terrein te verlaten.

06:29 – Grenshekken Gazastrook:

Honderden gewapende Hamasstrijders breken door het grenshek met explosieven en bulldozers. Ook vliegen ze met paragliders over het hek Israël binnen. „Dood zoveel mogelijk Joden of neem ze mee als gijzelaar", luidt de opdracht. Voor iedere gijzelaar kunnen ze een beloning krijgen. Opperbevelhebber Mohammed Deif kondigt in een televisietoespraak het begin aan van operatie “al-Aqsa Vloed”, waarin hij de bevrijding aankondigt van het onderdrukte Palestijnse volk.

De paragliders vliegen langs het Novafestival. De terroristen constateren tot hun verbazing dat hier een festival wordt gehouden en geven inlichtingen door aan grondtroepen.

06:29-06: 50 – Legerbasis Nahal Oz:

Sergeant Rony Eshel (19) ziet vanuit de commandopost op bewakingscamera’s hoe zwaarbewapende militanten door het hek breken.

Ze rapporteert haastig: „Het hek is ontploft. Mensen hebben het hek opgeblazen, bevestig ontvangst.” (…) „Ze staan ​​naast het gat, ze zijn er nog niet doorheen gegaan, bevestig.” En even later: „Drie mensen staan nu binnen. Ze zijn gewapend. Bevestig ontvangst.”

Kort daarna worden alle bewakingscamera’s vernietigd door Hamasdrones en ziet Eshel niets meer van de aanstormende terroristen. Tientallen van hen rennen naar de legerbasis, slechts 700 meter van de grens. De weinige soldaten daar maken zich op voor een gevecht. De vrouwelijke waarnemers die geen dienst hebben rennen naar de schuilkelder, ongewapend en veelal slechts gekleed in hun pyjama. Ze sturen via WhatsApp berichtjes naar hun ongeruste ouders. Schoten klinken dichtbij.

06:45 – Zikim Beach:

Hamasstrijders bereiken via zee het strand bij Zikim. Ze openen het vuur op vissers en enkele tieners, die voor hun leven rennen. In het daaropvolgende bloedbad worden zeventien burgers en een soldaat gedood. Ze trekken door naar de nabijgelegen legerbasis. Hamas wordt hier uiteindelijk gestopt, waarbij naast Israëlische soldaten alle Hamasterroristen worden gedood.

06:50-18:00 – Sderot:

Geschokte burgers filmen live op sociale media dat zwaar bewapende Hamasstrijders door de straten van de stad (ruim 30.000 inwoners) rijden richting het politiebureau. Schoten klinken. De terroristen passeren een groep van dertien bejaarden die bij een bushalte staan. Ze zijn op weg voor een dagje uit naar de Dode Zee. De schuilkelder bij de bushalte blijkt op slot. De bejaarden worden genadeloos vermoord.

Een jong gezin wordt onder vuur genomen; de vader sterft ter plekke. Een Arabische Israëliër schiet te hulp en brengt de moeder en haar twee kleine kinderen naar het politiebureau. Daar openen de terroristen het vuur. Zowel de moeder als hun redder komt om. Politieagenten weten, onder zwaar geweervuur, de twee jonge meisjes van de achterbank te redden.

Een ware veldslag begint rond het politiebureau. Het gevecht duurt bijna de hele dag. Een aantal politieagenten wordt met een hoogwerker van het dak van het gebouw gehaald. Pas laat in de middag komt het leger in Sderot en omsingelt het gebouw. Als blijkt dat de nog overgebleven politieagenten zijn gedood, wordt met zwaar geschut en bulldozers het politiebureau gesloopt. Alle schutters die nog binnen zijn, worden gedood. In de stad zelf vallen tientallen doden.

Israëlische militairen bij het verwoeste politiebureau in Sderot. beeld EPA, Atef Safadi

Israëlische militairen bij het verwoeste politiebureau in Sderot. beeld EPA, Atef Safadi

Israëlische militairen bij het verwoeste politiebureau in Sderot. beeld EPA, Atef Safadi

Het verwoeste politiebureau in Sderot. beeld EPA, Atef Safadi

06:55-09:00 – Kibboetsen Zuid-Israël:

Terroristen rijden Israël binnen, op weg naar verschillende kibboetsen. Ze schreeuwen en joelen „Allahu Akbar”, Allah is groot.
Een auto nadert de poort van kibboets Be’eri. De drie inzittenden zijn op tijd vertrokken van het Novafestival (5 kilometer zuidwaarts) en proberen in de kibboets te schuilen voor de raketaanval.

Het toegangshek gaat open. Twee Hamasterroristen komen uit de bosjes en doden de inzittenden. Ze dringen daarna de kibboets binnen.

Ook bij andere kibboetsen proberen festivalgangers te schuilen. Bij Alumim jagen zwaarbewapende mannen van de Izzedine al-Qassambrigades op een groep jongeren. Een van de terroristen haalt twee jonge vrouwen in en doodt er een.
Haar vriendin knielt voor de terrorist en smeekt om genade. Maar genade kent hij niet.

In WhatsApp-groepen waarschuwen dorpsbewoners elkaar voor de binnendringende terroristen. „Ze zijn bij ons huis, ik hoor schoten.” Even later: „Ze zijn binnen, help! Waar blijft het leger?” Langzaam wordt het stiller in de Whatsappgroepen.

De terroristen richten in Be’eri een ongekende massaslachting aan. Ze gaan nietsontziend van deur tot deur. Huizen worden in brand gestoken. Bewoners worden gemarteld, verkracht, vermoord en verbrand. Ook kinderen en bejaarden worden niet gespaard. Hele gezinnen worden vernietigd. Hulpverleners melden later die week dat op 80 procent van de lichamen in Be’eri sporen van marteling werden gevonden.

Op sociale media verschijnen live video’s van Hamas waarin terroristen filmen hoe ze huizen binnengaan en bewoners gijzelen. De impact op het veiligheidsgevoel van Israëliërs is gigantisch.

Paramedicus Amit Man (22) van Magen David Adom (Israëlische Rode Kruis) is niet naar de schuilkelder gegaan, maar naar de dokterspost van Be’eri, wetend dat er gewonden kunnen binnenkomen. Ze houdt haar zussen op de hoogte van de verschrikkingen die om haar heen in het dorp gebeuren.

Om 07:51 appt ze: „Er zijn hier veel doden en gewonden (…) Het is een (…) situatie. Ik heb geen manier om te helpen."

Ze staat machteloos. Haar zussen troosten haar en praten haar moed in.

Ook in kibboets Nir Oz in het zuiden dringen terroristen het dorp binnen. Yarden Bibas en zijn vrouw Shiri vluchten met hun twee kinderen Ariel (4) en Kfir (9 maanden) naar hun versterkte kamer, de schuilplaats in hun huis. Yarden belt met familie dat ze veilig in de schuilkelder zijn.

07:00-08:00 – Novafestival:

Een vrouw rent met bebloed gezicht naar de EHBO-post van het festival. Ze waarschuwt de politie: „Terroristen schieten op auto’s op weg 232!” Dat is de enige uitvalsweg voor het festivalterrein. Van alle kanten naderen de terroristen. Er ontstaat een grote file van bezoekers die het terrein willen verlaten, maar de politie houdt ze tegen. Onder hevig geweervuur stuurt de politie de festivalgangers de velden in, naar het oosten, weg van de hoofdweg. Een levensreddende beslissing.

De politie kan niet standhouden tegen de overmacht aan zwaarbewapende terroristen. Ze worden allen gedood. Tussen de 200 en 300 terroristen nemen weg 232 in bij het festivalterrein. De paniek slaat toe. Honderden jongeren verlaten hun auto’s en rennen door de open velden. Ze worden beschoten met zware mitrailleurs en antitankgranaten. Mensen vallen bij bosjes. Anderen worden in hun auto’s beschoten of uit hun auto’s gesleurd, gedood en verbrand.

07:00-08:00 – Weg 232:

De Hamasmilitanten leggen hinderlagen langs weg 232 en de grote kruising ten zuidwesten van Sderot. De 232 loopt van noord naar zuid langs het grensgebied. Zo proberen de terroristen een mogelijke opmars van het Israëlische leger te stoppen.

Het zijn echter geen soldaten die Hamas op deze vroege sjabbatmorgen tegenkomt. Het zijn burgers. Een brandweerman en een verpleegkundige, op weg naar huis na hun nachtdienst. Mountainbikers die vroeg op pad waren voor hun wekelijkse fietstocht. Een gezin met twee jonge kinderen op weg naar huis. Gevlucht van de camping toen de rakettenregen begon. Maar ook een busje met Palestijnse gastarbeiders, op weg naar hun werk in de omgeving van Sderot. Ze worden vrijwel allemaal vermoord.

De auto van een slachtoffer. beeld Polaris, Ziv Koren

Kogelgaten. beeld EPA

Israëlische militairen. beeld EPA

Medisch personeel zoekt naar overlevenden. beeld EPA

Dan wordt het drukker op de weg. Novabezoekers zijn op weg naar huis. In de omgeving van kibboets Mefalsim verschijnen er schutters langs de weg en schieten op alle aanstormende auto’s. Sommige terroristen zijn jonge tieners, kinderen soms nog.
Bestuurders worden gedood, auto’s verongelukken. Sommige inzittenden weten te vluchten en zitten uren in bosjes langs de weg. Zij zijn er getuige van hoe militanten inzittenden vermoorden, hun auto’s in brand steken en gijzelaars in pickups laden om ze naar Gaza te brengen. Binnen een straal van 5 kilometer vinden tientallen mensen de dood, vooral bezoekers van het festival. Zij dachten veilig te zijn. Op 36 plaatsen langs weg 232 worden hinderlagen gelegd.

Meer dan 250 mensen die de weg oprijden zullen die niet meer levend verlaten.

07:30-07:45 – Legerbasis Nahal Oz:

Tientallen zwaarbewapende terroristen dringen de legerbasis binnen. De weinige aanwezige soldaten worden gedood. Ook de schuilkelder waar de vrouwelijke waarnemers zitten wordt belegerd. Een van de waarnemers is Naäma Levy (19). Ze is pas twee dagen op de basis en is na haar basistraining gestart met haar verplichte militaire dienst. Ze appt naar haar moeder: „We zijn in de schuilkelder. Ik heb nog nooit zoiets gehoord in mijn leven”, doelend op de schoten binnen de basis.

Een andere waarnemer, Danielle Gilboa appt: „Ik hoor explosies en schoten.” En even later: „Mam, bid voor ons.”

Anderen sturen hun ouders afscheidsberichten. Het zijn de laatste contacten met hun families. Granaten worden in de schuilkelder gegooid. Enkele vrouwen weten te ontsnappen, maar een groot aantal jonge vrouwen wordt in de schuilkelder doodgeschoten of verbrand.

Het 13e Bataljon van de elite Golani Brigade betreurde 41 doden, meer dan de Zesdaagse Oorlog (1967) en de Jom Kippoeroorlog (1973) bij elkaar. Veel soldaten worden langs de grensmuur gedood en kunnen hun basis niet verdedigen.

07.15-08.15 – Schuilkelders langs weg 232:

Tientallen festivalbezoekers zoeken beschutting voor de raketten in betonnen schuilkelders langs weg 232. Ze bieden normaal plaats aan een paar mensen, maar nu zitten er vaak meer dan 25 mensen in. Deze schuilkelders vormen een dodelijke val als de terroristen met hun pickups ze bereiken.

In een schuilkelder vlakbij kibboets Re’im zitten de Joods-Amerikaanse Hersh Goldberg-Polin (23) en zijn vriend Aner Shapira (22). Aner is militair, maar heeft het weekend vrij om samen met zijn vrienden naar het Novafestival te gaan. In de schuilplaats zitten al meer dan twintig mensen, die hij begroet met de woorden: „Hallo allemaal, ik ben Aner Shapira, ik dien in de Oreveenheid van de Nahalbrigade. Mijn vrienden van het leger komen binnenkort, maak je geen zorgen.“ Dat stelt de groep gerust.

Maar het leger kwam niet.

Terroristen omsingelen de schuilplaats. Een Arabisch sprekende bedoeïn smeekt de terroristen om genade voor de inzittenden van de schuilplaats. Hij wordt ruw beroofd en daarna gedood.

Er wordt een granaat de schuilkelders in gegooid. Aner Shapira pakt de granaat op en gooit die direct weer naar buiten, waar het ding ontploft. De terroristen blijven het proberen. Ze schieten op de ingang en gooien opnieuw granaten. Zeven keer weet Aner de granaat terug te gooien, de achtste ontploft in zijn handen. Hij overlijdt. Ook zijn vriend Hersh raakt zwaargewond en verliest zijn linkerarm bij een explosie.

Gebeden klinken: „Sjema Israel, Adonai Elo-hénoe, Adonai echád”(Hoor Israël! de HEERE, onze God, is een enig HEERE (Deut. 6:4). Dit gebed zal deze dag duizenden malen klinken uit monden van Israeliërs in doodsnood.

De terroristen slaan nu toe en schieten op iedereen in de kelder. Vrijwel iedereen wordt gedood. Zij die overleven, schuilen onder de lichamen van hun geliefden.

Hersh wordt samen met twee andere gewonde mannen ruw meegesleurd uit de schuilkelder en in een pickup gegooid. Hij wordt als gijzelaar naar Gaza meegevoerd.

Bij meerdere schuilkelders langs weg 232 vallen op identieke wijze tientallen doden.

09:00-12:30 – Legerbasis Nahal Oz:

Hamasterroristen hebben de basis bijna helemaal bezet. Rustig zitten ze in de schuilkelder. Ze knielen voor Allah, tussen de gedode lichamen van de vrouwen. Zeven van hen zijn nog in leven, gewond en bebloed. Onder hen Naäma Levy en Danielle Gilboa. Ze worden vernederd en geslagen. Even later worden ze ruw meegenomen en in legerjeeps gezet, op transport naar Gaza.

In de loop van de ochtend verschijnt een video online van Naäma Levy, gekleed in pyjama en joggingbroek. Ze wordt door een Hamasmilitant in Gaza aan haar haren uit een legerjeep gesleurd. Haar gezicht is bebloed, haar enkels zijn doorgesneden, haar handen gebonden op haar rug. Een grote bloedvlek bij haar kruis. De video zal de hele wereld overgaan. Naäma wordt zo ongewild een van de gezichten van de aanslagen van 7 oktober.

Op de basis verplaatst de aanval zich naar het commandocentrum. Urenlang houden een aantal Israëlische soldaten de strijd vol, tegen steeds weer nieuwe aanvallers die elkaar aflossen.

Om 09:30 stuurt Rony Eshel, waarnemer van dienst, een appje naar haar moeder: „Mam, ik ben OK. Maak je geen zorgen.” Het is het laatste contact met haar moeder.

Rond het middaguur gooien terroristen granaten met brandbare vloeistof naar het commandocentrum. Er ontstaat brand en de ruimte vult zich met giftige gassen. De soldaten zoeken een uitweg, maar de nooduitgang staat al in brand. Via een vernield raam weet een aantal officieren nog te ontsnappen. Vijftien soldaten en waarnemers sterven.

08:00-12.30 – Terrein Novafestival:

Het Novaterrein wordt ingenomen door terroristen. Iedereen die nog op het festivalterrein is gebleven, zoekt wanhopig dekking. Onder het podium, in toiletten, achter de bar, in afvalcontainers, in verlaten auto’s op de parkeerplaats of in een gereedstaande ambulance. Maar vrijwel nergens zijn ze veilig. Sommige overleven door zich te verstoppen onder de lichamen van hun gedode vrienden of zich in te smeren met hun bloed.

De terroristen ondervinden nauwelijks tegenstand meer. Het veiligheidspersoneel en de politieagenten die nog op het terrein zijn worden gedood.

Het leger is de grote afwezige.

Vanuit schuilhoeken zien jongeren machteloos toe hoe terroristen vrouwen selecteren op hun uiterlijk. Mooie vrouwen worden meegenomen. De mannen doen gruwelijke dingen met hen. Er klinkt gegil, daarna wordt het stil. Andere vrouwen worden direct gedood.

De Hamasterroristen proberen zelfs ieder spoor van leven uit te wissen. Festivalgangers worden doodgeschoten, verminkt, onthoofd en verbrand. Veel slachtoffers worden pas na DNA-onderzoek geïdentificeerd, weken na de gruwelijke dag.

Op het festivalterrein en in de direct omgeving daarvan vallen ongeveer 160 slachtoffers. Bijna 240 andere festivalgangers worden elders langs weg 232 gedood. Bijna een derde van alle slachtoffers van 7 oktober is afkomstig van het festival. Jonge mensen, meestal tussen de 18 en 35 jaar oud. Kinderen worden wees omdat hun ouders beiden het leven lieten toen ze hen bij opa en oma achterlieten om een nacht samen weg te zijn.

Duizenden anderen raken gewond of getraumatiseerd voor het leven. Er worden 44 mensen gegijzeld en meegenomen naar Gaza. Vaak slechts als levenloos lichaam en soms in hun eigen geroofde auto’s.

Hamas filmt hoe een jonge vrouw op een motor richting Gaza wordt gezet, ingeklemd tussen twee terroristen in burgerkleding. Ze is in doodsangst. Haar vriend wordt lopend meegenomen, omringd door terroristen en met zijn handen op de rug gebonden.

Na de slachting trekken Gazaanse burgers in het spoor van de Hamasterroristen het terrein op en roven bezittingen van de slachtoffers.

Dan nadert een enkele Israëlische tank het festivalterrein. De tank is defect en slechts de bestuurder is nog in leven, na zware aanvallen op het voertuig eerder die morgen bij de grens. De tank trekt de aandacht van de terroristen. Dit geeft veel jongeren de kans te ontsnappen. Pas als de tank wordt geraakt door een antitankgranaat rijdt deze weg en zet de bestuurder de tank 500 meter verder langs de weg. De tank vormt een cruciale dekking voor tientallen vluchtende jongeren. ’s Middags worden zij allen gered.

Sommige festivalgangers laden hun auto’s vol met iedereen die ze maar tegenkomen en vluchten van het festivalterrein. Een van de jongeren weet op deze manier tot twee keer toe met gevaar voor eigen leven mensen op te halen. Uiteindelijk overleeft hij het zelf niet, maar door zijn acties weet hij anderen te redden.

Rond 12.30 uur begint het Israëlische leger het terrein in te nemen. Er hangt een doodse stilte over het terrein. Een soldaat roept: „Iemand hier in leven?”

Zijn roep blijft onbeantwoord.

De meeste Hamasstrijders zijn al verslagen als rond 15.00 uur het gebied volledig in handen is van het Israëlische leger.

09:00-17:00 – Sociale media:

Sociale media spelen op 7 oktober een grote rol. Hamasterroristen filmen met hun mobiele telefoons en met GoPro helmcamera’s hun terreurdaden. Ook de vooral jonge mensen van het Novafestival filmen massaal wat ze meemaken, de hele dag door. Veel beelden verschijnen pas dagen of weken later online en verlengen daarmee het nationale trauma. De 7e oktober is door deze persoonlijke video’s de meest gedocumenteerde terreuraanslag uit de geschiedenis.

Er verschijnen beelden online van gijzelaars die door de straten van Gaza worden gereden. Ze worden door een woedende menigte geslagen en bespuugd. De intense haat tegen de Joden straalt van hen af. Lichamen van dode soldaten worden op de grond gegooid en vertrapt door een joelende menigte, die voortdurend Allahu Akbar roepen.

09:45-14.30 – Kibboets Nir Oz:

Yarden Bibas zendt vanuit zijn versterkte schuilkamer een app naar zijn zus en ouders: „Ze schieten met automatische wapens.” En daarna: „Ze zijn binnen. Ik houd van jullie.”

Terwijl Hamasterroristen van deur tot deur gaan, roven Gazaanse burgers, onder wie vrouwen en jonge kinderen, alles wat ze maar kunnen meenemen. Landbouwvoertuigen, televisies, speelgoed, mobiele telefoons, ondergoed; alles wordt geroofd en meegenomen naar Gaza. Soms gebeurt dit terwijl de bewoners van de huizen nog in doodsnood in hun schuilkamers zitten.

Tegen 14.00 uur verschijnen er video’s op de sociale mediakanalen van Hamas. Een doodsbange moeder Shiri Bibas houdt haar twee kinderen Ariel en baby Kfir in een deken tegen zich aangeklemd, terwijl terroristen hen meenemen. Vader Yarden wordt apart van hen met verwondingen aan het hoofd op een motor gezet, tussen twee terroristen in. Ook hij wordt naar Gaza afgevoerd.

Tegen 14.30 uur bereikt een legermacht Nir Oz. Maar dan zijn de terroristen al een uur vertrokken. Nir Oz is als enige van alle kibboetsen helemaal op zichzelf aangewezen. Nergens worden zoveel mensen als gijzelaar naar Gaza meegenomen dan hier. Ook hier vallen tientallen doden.

11.00-14.00 – Kibboets Be’eri:

Om 11:02 uur stuurt verpleegkundige Amit Mann opnieuw een bericht naar haar zussen: „Ze gingen huizen binnen en slachtten mensen af." Enkele minuten later stuurt ze een foto van zichzelf, met bloed op de vloer van de gang achter haar. Het leger is nog steeds niet gearriveerd. „Waar is het leger? Ik snap het niet, het is al uren geleden", schrijft ze. Ze blijft gewonden verzorgen.

Rond 14.00 uur zendt Amit een huiveringwekkend bericht naar haar zussen. „De terroristen zijn in de kliniek.” Ze is niet alleen; twee mensen van het veiligheidsteam van de kibboets en een arts zijn aanwezig. Nadat hun munitie is opgeraakt, worden zij gedood.

Even later appt Amit: „Ik denk dat ik hier niet levend uitkom. Wees sterk als mij iets overkomt.” De zussen horen haar huilen: „Nee, nee, nee….!” Dan klinken er schoten en wordt het stil.

11.00-17.00 – Israëlische leger IDF

Langzaam weet het Israëlische leger zich te hergroeperen na de zware verliezen van de vroege ochtend. Veel mannen en jongens pakken hun wapens en trekken vanuit heel Israël naar het oorlogsgebied. Deze reservisten vechten samen met verspreide legereenheden en veiligheidsteams uit de kibboetsen tegen de terroristen. In sommige plaatsen weten ze Hamas te stoppen, in andere plaatsen vallen veel dodelijke slachtoffers. In Be’eri worden ze teruggeslagen door Hamas.

Om 11.30 uur spreekt premier Benjamin Netanyahu het volk toe in een videotoespraak. “We zijn in oorlog”.

Tegen het eind van de ochtend geeft het Israëlische leger het bevel om te schieten op voertuigen die terugrijden richting de Gazastrook. Het stelt de soldaten en helikopterpiloten voor een enorm dilemma. Als er gijzelaars worden meegenomen, kunnen die ook worden geraakt. Hoe herken je ze? Het onvermijdelijke gebeurt: een vrouwelijke gijzelaar wordt gedood door Israëlisch helikoptervuur tijdens haar ontvoering naar Gaza. Anderen in dezelfde auto overleven het en kunnen dit weken later na hun vrijlating uit gevangenschap bevestigen.

13.00-19.00 – Gijzeling in Be’eri:

In kibboets Be’eri worden diverse gegijzelde bewoners door terroristen bij elkaar gedreven in een woning. Ze worden uren vastgehouden, terwijl enkele politie- en legereenheden het huis omsingelen. De Hamascommandant eist rond 15.00 uur een veilige doorgang naar Gaza, voor zichzelf en de ontvoerden. Hij dreigt de gijzelaars te doden.

Een Arabische inwoner van Oost-Jeruzalem, ontvoerd vanaf het Novafestival, wordt gedwongen als tolk te fungeren. Een vrouwelijke gijzelaar is de bemiddelaar tussen de politie en Hamas.

Als rond 16:00 uur Israëlische elitetroepen arriveren, breekt er een vuurgevecht uit in de tuin van het huis. Twee gijzelaars komen om het leven. De Hamascommandant geeft zich over en komt met de vrouwelijke onderhandelaar naar buiten. Hij roept zijn manschappen op zich over te geven. Maar die weigeren en het gevecht gaat door.

Als aan het begin van de avond in het huis schoten klinken, besluit generaal Barak Hiram in te grijpen. Een Israëlische tank vuurt granaten af op het dak van de woning, die deels instort. Daarnaast wordt er hevig gevochten. Behalve de terroristen komen dertien gijzelaars om het leven, onder wie een twaalfjarige tweeling en hun tante.

Zaterdag 7 oktober 17.00-maandag 9 oktober:

Het Israëlische leger begint controle te krijgen over vrijwel alle kibboetsen. Op sommige plekken gebeurt dit pas op zondag 9 oktober. Het zal echter tot maandag duren voor de laatste terroristen worden gedood.

Na soms meer dan 24 uur in hun versterkte schuilplaatsen te hebben gezeten, kunnen de dorpsbewoners worden gered. Buiten zien ze de verschrikkingen die Hamas heeft aangericht. In sommige dorpen is meer dan de helft van de huizen ingestort of verbrand. Uitgebrande auto’s staan langs de weg. Overal liggen gedode lichamen van buren, bekenden of Hamasstrijders. Ouders houden hun kinderen de handen voor de ogen. Maar tegen de lijklucht is geen bescherming. Veel hulpverleners raken de lucht maar moeilijk kwijt.

Met bussen worden de dorpsbewoners geëvacueerd naar hotels en andere opvangplekken in het land. Meer dan 150.000 mensen worden uit hun woningen verdreven.

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Medewerkers van ZAKA verwijderen bloedsporen. beeld ANP

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Medewerkers van ZAKA, een orthodoxe organisatie in Israël die wordt ingezet bij grote rampen. beeld ANP

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Verwoesting na de aanval. beeld ANP

Simcha Greiniman, plaatsvervangend commandant van ZAKA, wordt opgeroepen richting de grensregio te komen. ZAKA-vrijwilligers zijn opgeleid om eerste hulp te verlenen, resten te verzamelen en te zorgen voor een respectvolle begrafenis volgens de Joodse wet. Die schrijft voor dat lichamen en lichaamsdelen, inclusief bloed, met respect worden behandeld in geval van dodelijke slachtoffers. Simcha werkt al meer dan 25 jaar bij ZAKA, maar kan dan nog niet vermoeden welke verschrikkingen hem te wachten staan. Achttien weken lang zal hij in de regio zijn om zijn medewerkers te helpen en te ondersteunen bij het bergen van de slachtoffers.

Lees zijn aangrijpende relaas hier:

Lees ook

RD-special: 1 jaar na 7 oktober

19.00 uur – Weken later:

Families proberen wanhopig contact te zoeken met hun vermiste geliefden.
Op sociale media en aanplakbiljetten in de straten worden foto’s van vermisten gedeeld. Ziekenhuizen in de wijde omgeving van het rampgebied worden overspoeld met aanvragen.

De identificatie van de soms zwaar verminkte lichamen duurt weken. De laatste vermiste personen worden pas in de zomer van 2024 gevonden.

Op 7 oktober vallen er bijna 1200 slachtoffers, onder wie ruim 850 burgers. Meer dan 300 soldaten en veiligheidspersoneel vinden de dood.

Van Rony Eshel, de waarnemer van legerbasis Nahal Oz die de eerste signalen doorgaf toen het grenshek werd doorbroken, werd eerst gedacht dat ze ontvoerd was. Uiteindelijk was zij in november 2023 de laatste militair van wie het lichaam werd geïdentificeerd. Ze kwam om in het commandocentrum. Haar ouders eisen nog altijd een diepgaand onderzoek naar de misser van het Israëlische leger en het negeren van de signalen die hun dochter al maanden doorgaf.

Amit Mann uit Be’eri werd gedood in de kliniek waar ze haar patiënten verzorgde. De Israëlische Ambassadeur bij de Verenigde Naties toont in december aan de aanwezige afgevaardigden gruwelijke foto’s van haar verminkte lichaam.

Hersh Goldberg Polin werd in Gaza aan zijn arm behandeld en weet bijna een jaar in gevangenschap te overleven. Zijn Amerikaanse ouders gaan de hele wereld over om aandacht voor de situatie van hun zoon te vragen. Eind augustus wordt hij, samen met vijf andere gijzelaars, door het Israëlische leger in een tunnel onder Rafah in de Gazastrook gevonden. Uitgehongerd, verwaarloosd, dood. Hersh woog nog maar 59 kilo. Hij werd door Hamas vermoord, slechts een paar dagen voor het leger hun plek bereikte.

Schuilkelder bij Re'im. Het is een gedenkmonument voor jongeren die hier omkwamen door granaten en geweervuur van Hamas op 7 oktober 2023. Hersh Goldberg-Polin werd vanuit deze schuilkelder ontvoerd naar Gaza. beeld Wessel Blokzijl

Gedenkplekken van slachtoffers die vielen op 7 oktober 2023 in het bos bij het terrein van het Nova-festival bij Re'im. beeld Wessel Blokzijl

Een gedekte sjabbath tafel voor de 101 gijzelaars die nog in Gaza zijn. beeld Wessel Blokzijl

Een herinneringsplek in Tel Aviv. beeld Wessel Blokzijl

Monumentjes en gedenkplekken voor Kfir en Ariel Bibas bij Tel Aviv Aiport Ben Gurion. beeld Wessel Blokzijl

Gedenkplekken van slachtoffers die vielen op 7 oktober 2023 in het bos bij het terrein van het Nova-festival bij Re'im. beeld Wessel Blokzijl

Vervagende herinneringen - kapotte en vergeelde foto's van soldaten die vielen in de slag op 7 oktober 2023. beeld Wessel Blokzijl

Gedenkplek voor slachtoffers van 7 oktober op het Nova-festival terrein bij Re'im. beeld Wessel Blokzijl

Bermmonument op snelweg 232 vlakbij Mefalsim. beeld Wessel Blokzijl

Herinneringen aan de slachtoffers. beeld Wessel Blokzijl

Bermmonument op snelweg 232 vlakbij Mefalsim. Herinnering aan slachtoffers van 7 oktober. beeld Wessel Blokzijl

Noa Argamani is de jonge vrouw die vanaf het Novafestival op een motor werd ontvoerd. Zij wordt op 8 juni 2024 door Israëlische commando’s bevrijd uit een woning in het vluchtelingenkamp Nuseirat in Gaza. Ze werd vastgehouden bij het gezin van een arts. Bij de bevrijdingsactie worden meer dan 250 Gazanen gedood. Noa’s vriend wordt nog steeds gegijzeld door Hamas.

Yarden en Shiri Bibas, hun zoontje Ariel en baby Kfir worden nog steeds gegijzeld in Gaza. Hamas meldde eind november dat Shiri en de twee kinderen zouden zijn omgekomen bij een bombardement. Israëlische inlichtingendiensten hebben dat nooit kunnen bevestigen.
Hamas heeft vaker gezegd dat gijzelaars niet meer in leven waren, maar later bleek dit niet waar te zijn.

Al-Qassamleider Mohammed Deif wordt op 13 juli door Israël gedood in Khan Younis in de Gazastrook.