Het beeld van Anne Frank dat op het Merwedeplein in Amsterdam staat, is weer schoon. De handen en de sokkel met daarop de naam Gaza zijn inmiddels ontdaan van de bloedrode verf waarmee ze waren besmeurd.
Nog maar goed drie weken geleden werd het beeld van de wereldberoemde schrijfster van ”Het Achterhuis” ook al beklad. En waarom? Omdat ze Jodin was. Vanwege die afkomst wordt haar nu –precies tachtig jaar na haar arrestatie door de nazi’s– het drama aangerekend dat zich momenteel in Gaza voltrekt.
Het afschuwelijke vandalisme toont aan waar blinde haat toe kan leiden. Want hoe men ook over de oorlog in Gaza denkt, ieder weldenkend mens kan toch bedenken dat een jong meisje dat het leven begin 1945 liet in het concentratiekamp Bergen-Belsen, niet medeplichtig is aan de actuele situatie in het Midden-Oosten. Wie dat wel doet, heeft een verwrongen beeld van de werkelijkheid. Alleen al het feit dat het historisch gezien onmogelijk is Anne Frank de schuld te geven, moet critici van Israël ervan weerhouden zo’n bizarre wandaad te begaan.
De bekladding is een sprekend bewijs dat het antisemitisme nog steeds springlevend is. En de bekladding is niet het enige voorbeeld van de hartgrondige afkeer van de Joden. Ook elders, binnen en buiten ons land, liggen illustraties van Jodenhaat voor het oprapen.
Het is begrijpelijk dat de gebeurtenissen in Gaza reacties oproepen . Er speelt zich daar een enorm menselijk drama af. Daar zijn zeker vragen bij te stellen. Wanneer komt er een einde aan?
Die vraag wordt deze weken bijna uitsluitend gesteld aan de regering-Netanyahu. Dat die maar blijft doorgaan met het vechten, en dat daardoor duizenden onschuldige burgers (waaronder veel kinderen) om het leven zijn gekomen, roept begrijpelijk kritiek op. Men kan zich inderdaad afvragen of de wraak voor de moordaanslag van 7 oktober wettigt om zo te handelen.
Het is echter selectief en onterecht dat de kritiek alleen wordt gespuid in de richting van de Israëlische regering. Dezelfde vragen kunnen worden gesteld aan de Palestijnen en meer in het bijzonder aan de leiding van Hamas. Het lijkt erop dat de wereld inmiddels is vergeten dat zij de oorzaak van het drama zijn. Zij hebben vorig jaar dood en verderf gezaaid met de terreuraanval op Israël. Hamas kiest er ook voor om zich te verschansen in scholen en ziekenhuizen. Hun eigen volksgenoten gebruiken ze als menselijk schild. En niet alleen Israël, maar ook Hamas weigert tot nu een wapenstilstand te tekenen.
Het is onrechtvaardig om met de beschuldigende vinger uitsluitend naar Israël te wijzen. De feiten rechtvaardigen om dat in de eerste plaats richting Hamas te doen. En het is helemaal onterecht om alle Joden uit heden en verleden verantwoordelijk te stellen.