Ieder jaar krijgen meer dan 40.000 kinderen te horen dat hun ouders uit elkaar gaan. Dat is elke dag drie schoolklassen. Intussen groeien 600.000 kinderen op zonder hun twee eigen ouders. Toch lijkt de overheid echtscheiding eerder te stimuleren dan tegen te gaan.
Stel dat in ons land elke dag honderd kinderen door hun ouders op straat werden gezet, dan zou het toch topprioriteit van de overheid moeten zijn om dat te voorkomen? Ter vergelijking: er komen dagelijks negentig asielzoekers naar Nederland en dus wil het kabinet een asielcrisis uitroepen. Of een ander cijfer: dagelijks krijgen 300 mensen de diagnose kanker en daarom trekt de overheid honderden miljoenen uit voor een Nationaal Preventieakkoord en campagnes voor een gezonde leefstijl. Natuurlijk gaat de vergelijking met echtscheiding op allerlei manieren mank, maar de gevolgen daarvan zijn óók immens. Toch blijven ingrijpende maatregelen achterwege.
Bij een echtscheiding worden de kinderen gelukkig niet letterlijk op straat gezet. Intussen staan ze vaak wél in de kou . Ga maar na. Kinderen van gescheiden ouders zien hun vader minder vaak, verzuimen vaker op school, hebben lagere cijfers, hebben vaker psychische problemen, lopen meer gevaar om onder de armoedegrens te raken, verlaten vaker de kerk, krijgen niet zo’n goede baan, hebben tijdens hun eigen relatie vaker te maken met verbaal of fysiek geweld, hebben tot acht keer vaker te maken met tienerzwangerschap.
Deze opsomming is moeiteloos uit te breiden . Daarom verspreidde Kinderombudsman Margrite Kalverboer woensdag een „noodoproep” . „Te lang hebben we als volwassenen gedacht dat het wel meevalt.” Haar belangrijkste advies is: „Blijf ook na een scheiding samen ouders voor je kinderen”. Terecht.
Natuurlijk scheidt niemand voor zijn plezier en is de breuk in een relatie altijd het sluitstuk van een tijd vol misère. Toch is het de vraag of ouders voldoende beseffen hoeveel immateriële schade een scheiding teweegbrengt – laat staan dat men beseft dat God echtbreuk verbiedt . Wie scheidt, verbreekt een belofte en pleegt contractbreuk. Daarom had de Kinderombudsman wel scherper mogen zijn in haar advies. In een uitgebreid overzichtsartikel van het Amerikaanse overheidsinstituut voor medische zorg, de National Institutes of Health , zegt een onderzoeker: „De samenleving moet zich tot het uiterste inspannen om gezonde huwelijken te ondersteunen en echtscheiding te ontmoedigen.”
Laat het nieuwe kabinet hier een speerpunt van maken. Christelijke partijen hebben er vaak op gehamerd: het gezin verdient bescherming in de grondwet. De overheid zou in een campagne het belang kunnen benadrukken van zo’n gezond huwelijk en echtparen kunnen stimuleren om daarvoor te vechten. Er zijn tal van middelen om echtscheiding te ontmoedigen: een boete vanwege contractbreuk, hogere kinderalimentatie vanwege immateriële schade, gratis relatietherapie en gratis trouwen in gemeenschap van goederen . Want kinderen zijn gebaat bij het gezin als hoeksteen van de samenleving.
