Ze kruipt het liefst door boeken die gelaagd zijn of waarin iemands gedachtewereld woorden krijgt. Mooie woorden. In rijke, goedgevulde zinnen. Bij te veel herhaling haakt Carin Slotboom af. En slecht vertaalde boeken vindt ze irritant. „Een boek moet je aan het werk zetten. Het moet ook verrassend zijn; een boek dat beschrijft wat ik al weet, of dat voorspelbaar is, boeit niet.”

Als kind las ze veel en snel. „Later, bij mijn studie Nederlands, leerde ik kritischer en diepgaander lezen: waarom is iets juist zó geschreven? Je raakt als het ware je naïviteit in het lezen kwijt.” Op de eerste dag in groep 3 kon ze al lezen. Haar ouders beseften dat ze extra uitdagingen nodig had. „Mijn orgellessen waren een schot in de roos, want die dwongen mij tot discipline.”