Het dak was net vernieuwd, dus iedereen dacht dat 800 meter boeken van de Theologische Universiteit in Apeldoorn (TUA) droog stond. Totdat hoosbuien het grondwaterpeil lieten stijgen. „Alles stond hier blank.”
Alleen de penningmeester staat het water nog aan de lippen. „Draagt u eraan bij dat er voor de TUA naast regen sprake is van zegen?” vraagt bestuursvoorzitter Arjan Dorst deze week in een oproep aan de achterban.
Melle Rozema, beheerder van het universiteitsgebouw, hoeft geen laarzen meer aan om de schade te laten zien. Gewapend met een sleutelbos daalt hij de trap af naar het souterrain. „We zitten hier ruim onder het maaiveld”, zegt hij als de deur openzwaait naar de ruimte met 800 meter boeken. „Alles stond hier blank, je ziet het nog aan de uitslag op de stenen in de muur. In de 32 jaar dat ik hier werk, heb ik dat nog nooit meegemaakt.”
„Het liep met straaltjes langs de muur; het kwam er gewoon doorheen” - Melle Rozema, beheerder Theologische Universiteit Apeldoorn
Tijdens een paar fikse plensbuien, begin januari, viel in het Wilhelminapark en de omliggende lanen zo veel kubieke meter water dat het niet meer kon worden afgevoerd via de vijvers in het park, want ook die zaten vol. „Het was een combinatie van factoren, want ook de duikers, de waterafvoeren naar de Grift, zaten verstopt met takken en ander vuil, waardoor het niet weg kon.” Ook de buren aan de Kastanjelaan kunnen erover meepraten. „Er woont een verzamelaar van klokken. Die zwommen in z’n kelder.”
Door de hevige regenval steeg het grondwaterpeil. Rozema: „Het liep met straaltjes langs de muur; het kwam er gewoon doorheen. Het was een ramp. Gelukkig raakte het water niet tot aan de onderste plank boeken, anders was de ellende helemaal niet te overzien.” Hij geeft een slinger aan een draaiwiel van een archiefkast.
Verzekering
In een hoek van de boekenkelder ligt de vloer open. „We onderzoeken momenteel in hoeverre de ondervloer over de hele linie is beschadigd. Eerst plaatsen we roosters om de boel te ontluchten. Daarna zien we verder.”
De vloerbedekking in de gang en de aanpalende ruimten is vervangen. De verzekering geeft niet thuis en dat is een hard gelag. „Als uit het onderzoek blijkt dat de vloer en de ondervloer moeten worden vervangen, en die kans is groot, dan ramen we de kosten op zo’n 80.000 euro. Alle boeken eruit, opslagruimte huren, kasten afbreken, nieuwe vloer leggen, alles weer inruimen. Dat is nogal een klus.
Putlucht
Vervolgens zitten we met de vraag: hoe wapenen we ons het beste tegen nieuwe hoosbuien? Moeten we de muren integraal injecteren? De kans dat je ze helemaal waterdicht krijgt, is bijzonder klein, zegt de aannemer.”
Het is niet de enige hersenkraker voor de beheerder. Rozema gaat via de glazen corridor naar gebouw B, in de achtertuin van de villa waarin de Theologische Universiteit is gevestigd. Ook daar bevindt zich een archiefruimte onder het maaiveld.
De putlucht is halverwege de trap te ruiken. Er staan plassen grondwater op de tegelvloer. „Dat is nu al de derde keer in een week tijd”, constateert Rozema. „Ook hier zullen we aan de slag moeten. En we moeten in gesprek met het waterschap, zodat ook zij hun bijdrage leveren aan het voorkomen van een herhaling.”
