„Maar de godzaligheid is tot alle dingen nut, hebbende de belofte des tegenwoordigen en des toekomenden levens.”

Het is een overheerlijk getuigenis dat Paulus van de godzaligheid geeft, dat ze de belofte heeft van het tegenwoordige en van het toekomende leven (1 Timotheüs 4:8). Door de godzaligheid of godvruchtigheid verstaat hij die hoofddeugd van het christendom waardoor men uit een rechte kennis van en liefde tot God met al zijn vermogen het daarop toelegt om van harte en gewillig te betrachten wat voor God heerlijk is en Zijn wet van ons eist. De godzaligheid bevat in zich al de plichten die het redelijk schepsel de mens aan God als zijn Schepper, Heere en Wetgever schuldig is.

Van deze godzaligheid zegt hier nu de apostel dat ze de belofte heeft van het tegenwoordige en ook van het toekomende leven. Door de belofte van het tegenwoordige leven –of van het leven dat nu is, zoals de woorden eigenlijk in de grondtaal staan– willen sommigen alleen maar verstaan hebben geestelijke voorrechten en goederen, omdat het Koninkrijk Gods nu niet meer, zoals voorheen onder de oude dag, bestaat of gelegen is in spijs en drank, maar in gerechtigheid, in vrede en blijdschap door de Heilige Geest (Romeinen 14:17). Maar wij zien geen reden waarom de belofte van aardse en tijdelijke zegeningen aan de godvruchtigheid ook niet gehecht zou zijn. Immers, de apostel zegt even tevoren met klare en duidelijke woorden dat de godzaligheid tot álle dingen nut is.

Petrus Nahuys,
predikant te Monnikendam

(”Verzameling van veertien uitgezochte en stichtelijke afscheids- als intree- en andere predicatiën”, 1766)

Petrus Nahuys werd op 14 augustus 1692 geboren in Delfshaven. Hij studeerde theologie in Leiden en werd in 1717 bevestigd als gereformeerd predikant in Waarder. In 1723 ging hij naar Monnikendam. Nahuys publiceerde een ”Kort begrip der Christelijke Religie”. Op 23 juli 1766 overleed hij in Monnikendam.