Via de spoedeisende hulp werd tijdens een van mijn diensten een patiënt van begin zeventig naar onze afdeling verwezen, met sinds een paar dagen pijn in zijn rechterbovenbeen. Twee dagen daarvoor was hij bij de huisarts geweest. Die had hem onderzocht en hem pijnmedicatie gegeven. Ook had hij een controleafspraak gemaakt voor over vier weken. Vanwege toenemende klachten had de patiënt zich opnieuw bij de huisarts gemeld, waarop deze hem naar het ziekenhuis doorverwees voor verdere diagnostiek.

Via de collega’s van de spoedeisende hulp werd een echo-onderzoek aangevraagd om te zien of er iets mis was met een van zijn spieren. Het bovenbeen bleek gezwollen en pijnlijk. In het gebied van de zwelling zaten twee met vocht gevulde ruimten met een lengte van samen meer dan 30 centimeter. Dat is best groot.

Omdat de zwelling in korte tijd was ontstaan, leek een ontsteking onwaarschijnlijk. Een bloeding zou logischer zijn. Maar een spontane bloeding in een spier met deze omvang lag ook niet voor de hand. Op zoek naar de oorzaak van het vocht besloten we om ook de bloedvaten te onderzoeken. Daarvoor gebruiken we een zogenaamde Duplexscan. Dat is een echografieonderzoek met de mogelijkheid bloedstroomsnelheden te meten.

Scheur

Een van de ruimten met vocht had een uitloper die tot dicht bij de slagader in de knie liep. Bovendien was deze slagader verwijd. Of er sprake was van een scheur in het vat kon ik niet goed zien. Daarom maakten we ook een CT-scan. Er wordt dan contrastmiddel toegediend, waarbij we de bloedvaten in beeld brengen. Dat doen we kort na het toedienen van het contrast en nog een keer na een korte pauze. Door de twee beelden met elkaar te vergelijken, zien we hoe het contrast zich verdeelt over de vaten.

Er bleek een scheur te zijn in de verwijde slagader in de knie. De diagnose luidt dan: een gerupteerd aneurysma met uitgebreid hematoom (bloeding).

De patiënt werd met spoed geopereerd, waarbij er een omleiding werd gemaakt om het zieke bloedvat. Nu, zo’n drie maanden na de operatie, maakt de patiënt het goed.

Een dergelijk gerupteerd aneurysma komt niet zo vaak voor. In 2018 publiceerden Zweedse onderzoekers een overzicht van patiënten die werden geopereerd vanwege een aneurysma van de knieslagader (A. Cervin et al). In 25 jaar tijd werden 45 patiënten met deze aandoening geopereerd. In slechts 2,5 procent betrof het een acute scheur, zoals bij onze patiënt.

Kortom, het is de taak van de radioloog om onbevooroordeeld het klachtenpatroon van de patiënt te beoordelen. Alleen zo vinden we met de nodige middelen de juiste diagnose.

De auteur is radioloog in een Zwitsers ziekenhuis.